Jezus przekazuje nam z krzyża swoją Matkę, abyśmy mogli spełnić Jego pragnienie stawania się Jego braćmi i siostrami.
Pójście drogą, którą Pan wyznacza jest otwarciem na działanie Ducha Świętego, ci którzy żyją Bożymi przykazaniami doświadczają przemieniającego działania Ducha Św. Choć nie wiemy kiedy i jak zechce zainterweniować Duch Święty w naszym życiu, nieustannie czuwa i działa zgodnie z Bożym planem.
W dniach 2-6 czerwca br. odbyły się rekolekcje Apostolstwa Chorych w Domu Nazaret w Piekarach Śląskich. Uczestniczyło w nich 41 osób, z czterech diecezji (katowickiej, bielsko-żywieckiej, gliwickiej i poznańskiej).
W dniach 7-9 czerwca 1925 r., a więc dokładnie 100 lat temu odbyło się pierwsze triduum eucharystyczne dla chorych. Zorganizował je ks. Jakub Wawrzyniec Willenborg, holenderski kapłan. To historyczne triduum eucharystyczne zapoczątkowało ideę Apostolstwa Chorych, które w kolejnych miesiącach i latach zyskiwało formalny charakter.
10 czerwca (wtorek) o godzinie 19.00 odbędzie się spotkanie modlitewne Apostolstwa Chorych w parafii Wniebowzięcia NMP w Katowicach, natomiast 12 czerwca (czwartek) o godzinie 17.00 odbędzie się kolejny Dzień Chorego w parafii Ducha Świętego w Wodzisławiu Śląskim. Zapraszamy do udziału.
Rozumiem, że mam być z drugim człowiekiem, towarzyszyć mu, pozwolić innym towarzyszyć sobie, pogłębiając jednocześnie więź i bliskość z Jezusem, być zapatrzonym w Niego.
Jezusowi nie chodzi o szczytne, ale puste deklaracje, które wypowiadane są ustami, a nie ma w nich ducha. Nie chodzi mu o piękne, elokwentne słowa, puste, bez pokrycia, ale o serce. O to, czy potrafię tą moją jeszcze słabą wolą, kruchym, poturbowanym życiem kochać Boga.
Tak, Jezus modli się za Ciebie i za mnie – rozmawia ze swoim Ojcem. Z tej modlitwy przebija dobroć, miłość, nadzieja i niezwykła głębia miłosierdzia. Cokolwiek się dzieje w naszym życiu, Jezus przygarnia nas do siebie, byśmy czuli się przy Nim bezpiecznie, byśmy stanowili jedno, byli ustrzeżeni od zła i zachowani do życia wiecznego.
Dzisiejszy tekst Ewangelii to Modlitwa Arcykapłańska Jezusa. Jezus, w decydującej chwili swego życia, w czasie Ostatniej Wieczerzy, przed swoją męką, zwraca się do Boga, swego Ojca z prośbą. Nie prosi za siebie, by Bóg odsunął od Niego mękę, prosi za nas, ludzi.
Każdy człowiek – także chory i niepełnosprawny – jest umiłowanym i wybranym dzieckiem Boga.
