Zazwyczaj kojarzymy je z ustąpieniem choroby, zanikaniem konkretnego, fizycznego bólu lub wycofaniem się symptomów dolegliwości, które nękają nasze ciało, utrudniając codzienne funkcjonowanie. To oczywiście jeden z wymiarów uzdrowienia – ten, dotyczący materialnej strony naszej egzystencji. Oprócz niego istnieje jednak również drugi wymiar, nie mniej ważny, choć często przez nas niedoceniany. To uzdrowienie wewnętrzne, dokonujące się gdzieś na przecięciu naszego życia psychicznego i duchowego. Warto o nim pamiętać, gdyż zlekceważona potrzeba uzdrowienia wewnętrznego może prowadzić do poważnych egzystencjalnych trudności.
Szkoła modlitwy. Ewangelia to Dobra Nowina, w której Bóg objawia nam Siebie. Boże Słowo, które nam towarzyszy, jest lekarstwem na nasze schorowane ciało i duszę. Daj sobie czas, aby każde słowo wybrzmiało w twoich uszach i w twoim sercu. Wypowiadaj słowo po słowie. Zdanie po zdaniu. Niech staną się one modlitwą.
Brat Kalikst miał ogromną siłę fizyczną wynikającą z wykonywania trudnej pracy i zahartowania ciała w dźwiganiu ciężkich belek i desek. Odznaczał się też ogromną siłą duchową.
Rozmowa z ks. Pawłem Siedlanowskim, dyrektorem i kapelanem Siedleckiego Hospicjum Domowego dla Dzieci, diecezjalnym duszpasterzem chorych i nowo mianowanym duszpasterzem Apostolstwa Chorych diecezji siedleckiej.
Warto wiedzieć, że pierwszym krajem, w którym papież zezwolił na nowe Święto Serca Jezusa było Królestwo Polskie. Stało się to tuż przed pierwszym rozbiorem. W 1920 roku w obliczu sowieckiej agresji polscy biskupi zawierzyli odrodzoną Polskę Najświętszemu Sercu Jezusa.
Nie dziwią majówki śpiewane na Jej cześć przy polnych, wiejskich, miejskich, osiedlowych kapliczkach. I całoroczne Godzinki. Bo Maryja jest z nami przez swą miłość do nas! Przez tyle lat i wieków. Od tak wielu niebezpieczeństw uchroniła naszą Ojczyznę i nadal chroni. Naród, który od tylu pokoleń stara się żyć dla Jej chwały.
W czasie działalności Jezusa ludzie, którzy potrzebowali pomocy, dzięki wierze rozpoznawali zbawczą wartość bliskości z Nim. Wielu dotykających Go było uzdrawianych nie tylko ze schorzeń ciała.
Rozmowa z Barbarą Karkosz, starszym technikiem analityki medycznej, która opowiada o miłości do swojej pracy. o wyjątkowym kontakcie z pacjentami i o modlitwie za konających, która ma niezwykłą moc.
Szkoła Modlitwy: Duch Święty – trzecia Osoba Boska – w przedziwny sposób należy do jednej natury Bożej, działając zarazem w historii stworzenia i zbawienia. Jest także obecny w historii naszego życia. W liście św. Pawła Apostoła do Rzymian znajdujemy poruszający opis tej obecności i zarazem swoiste zaproszenie do tego, aby wejść z nią w większą zażyłość. Dlaczego? Nie tylko dlatego, że Duch Święty to dla nas w znacznym stopniu Bóg nieznany – choć jesteśmy chrześcijanami, mamy często poważne trudności z tym, jak właściwie zrozumieć Jego tajemnicę. Chodzi także o to, że właściwa relacja z Duchem Świętym jest warunkiem koniecznym autentycznego chrześcijaństwa. Trzeba to dobrze zrozumieć: jesteśmy zaproszeni do życia w Duchu Świętym.
Karmelitanki z Islandii zapraszają do modlitewnego spotkania z ikoną św. Józefa, która została napisana przez s. Miriam. „Ukazana na ikonie rzeczywistość materialna i duchowa mówi, kim św. Józef jest dla nas i kim może stać się dla każdego, kto zapragnie obrać go sobie za szczególnego patrona” – piszą siostry.
