Przypominamy rozmowę, którą przeprowadziliśmy z Jeanem Vanier podczas pobytu we francuskiej Arce w lipcu 2014 roku.
O emocjach towarzyszących pobytowi wśród niepełnosprawnych.
50 lat temu, we francuskiej wiosce Trosly narodziła się Arka – wspólnota osób niepełnosprawnych.
O swojej pracy wśród osób chorych i starszych opowiada Agnieszka Kobusińska OV, dziewica konsekrowana, pedagog i terapeuta zajęciowy.
Choroba Alzheimera jest bardzo podstępna. Zabiera człowiekowi jego historię i bezlitośnie zaczyna pisać od nowa swoją własną. Jest to historia z coraz to liczniejszymi przerwami, historia obca i wroga.
To jego wrażliwe i dobre serce miało mu wyjednać u Boga dar uzdrawiania z chorób, które i dziś uważane są za jedne z najcięższych.
Codziennością chorego staje się strach przed własnym odbiciem w lustrze, poczucie opuszczenia, niepewność, utrata kontaktu ze światem, bezradność, samotność i rozpacz.
Dzisiejsze święto i czytania liturgiczne przypominają, że Anioł Stróż nie jest postacią wymyśloną przez jakiegoś bajkopisarza ani modną, glinianą ozdóbką na półce z książkami. Jest realnym Bożym Posłańcem, którego powinniśmy prosić o pomoc w dorastaniu do Bożego dziecięctwa.
Według wielu oficjalnych danych 1 października przypada Międzynarodowy Dzień Osób Starszych. Został on ustanowiony 14 grudnia 1990 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Niech naszym skromnym redakcyjnym podarunkiem dla nich będzie relacja z rozmowy, jaką przeprowadziłam z pewnym emerytowanym nauczycielem, który od lat pragnie napisać „list otwarty” do wszystkich swoich rówieśników.
