O różnych postawach w cierpieniu.
Zazwyczaj kojarzymy je z ustąpieniem choroby, zanikaniem konkretnego, fizycznego bólu lub wycofaniem się symptomów dolegliwości, które nękają nasze ciało, utrudniając codzienne funkcjonowanie. To oczywiście jeden z wymiarów uzdrowienia – ten, dotyczący materialnej strony naszej egzystencji. Oprócz niego istnieje jednak również drugi wymiar, nie mniej ważny, choć często przez nas niedoceniany. To uzdrowienie wewnętrzne, dokonujące się gdzieś na przecięciu naszego życia psychicznego i duchowego. Warto o nim pamiętać, gdyż zlekceważona potrzeba uzdrowienia wewnętrznego może prowadzić do poważnych egzystencjalnych trudności.
Świat chorego czeka. W szarościach i czerniach bólu, pytań i samotności ukryte jest światło. Dzięki nim – kapelanom – może rozbłysnąć i rozjaśniać drogę. Czterej diecezjalni duszpasterze chorych i służby zdrowia oraz nowo mianowani duszpasterze Apostolstwa Chorych w swoich diecezjach – księża: Dawid, Rafał i dwaj Tomasze podzielili się z nami swoim kapłańskim życiem dla Boga i dla bliźnich
W czasie działalności Jezusa ludzie, którzy potrzebowali pomocy, dzięki wierze rozpoznawali zbawczą wartość bliskości z Nim. Wielu dotykających Go było uzdrawianych nie tylko ze schorzeń ciała.
Najważniejszym elementem pojednania człowieka z Bogiem jest wzbudzenie żalu za grzechy. Szczery i głęboki żal otwiera ludzkie serce na miłosierdzie Boże.
Jak przygotować się do spowiedzi?
Gdy śpiewamy Gorzkie żale, rozważamy cierpienia Chrystusa, idąc za Nim od Ogrójca aż na Golgotę. Podczas tej drogi nabieramy sił do drogi krzyżowej naszego codziennego życia.
Świadectwo lekarki, która pokonała chorobę COVID-19.
W tym roku z powodu sytuacji epidemicznej Ogólnopolska Pielgrzymka Osób Chorych i Niepełnosprawnych na Jasną Górę miała inny przebieg.
Pandemia przyniosła zmiany
