Podczas jednego spotkania w Pompejach żartobliwie przepowiedzieli sobie przyszłą kanonizację. Proroctwo to spełniło się. Moscati został wyniesiony na ołtarze pierwszy, w 1987 r. przez Jana Pawła II. Kanonizacja Bartola Longo została natomiast wyznaczona na 19 października 2025 roku.
Współcześnie dysponujemy wieloma rodzajami znieczuleń, które mogą być zależne od wymagań konkretnego zabiegu, jego czasu trwania, ewentualnych przeciwwskazań czy preferencji samego chorego.
Duszpasterstwo chorych będące czysto ludzkim i sakramentalnym wsparciem chorych jako punkt wyjścia dla Apostolstwa Chorych, powinno być pobudzane i realizowane, zarówno w wymiarze działań Sekretariatu Apostolstwa Chorych, jak i w wymiarze duszpasterstwa parafialnego i szpitalnego.
Rozmowa z dr n. med. Jadwigą Pyszkowską, prof. ucz., specjalistą anestezjologiem, specjalistą medycyny paliatywnej, założycielem i wieloletnim kierownikiem Poradni Leczenia Bólu Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Katowicach.
Mój zawód jest bardzo relacyjny, oparty na zaufaniu i szczerości. Szczególnie ceniłam sobie pracę w hospicjum domowym. Nie ma tam przyjmowania kolejnego pacjenta co 10 minut. Jest czas. Zawiązuje się więź. I odtąd, przez pewien rozdział w życiu idziemy wspólnie. Towarzyszę tej osobie.
Poświęcając cały swój czas chorym, troszczył się również o szpital, by stworzyć w nim możliwie najlepsze warunki zarówno dla chorych, jak i dla zatrudnionych pracowników.
Kto i kiedy jest wezwany do uwielbienia? Proszę o otwarcie Pisma Świętego na Psalmie 149.
Istnieją zawody tradycyjnie kojarzone z silnym etosem. Ich charakter wymaga, aby osoby je wykonujące wyróżniały się szczególną odpowiedzialnością, poprzez którą byłyby w stanie zasłużyć na zaufanie całego, a przynajmniej znaczącej większości społeczeństwa.
Przygotowany projekt francuskiej ustawy jest łudząco podobny do rozwiązań holenderskich sprzed prawie ćwierćwiecza. Niderlandy były pierwszym krajem, który zalegalizował eutanazję – w roku 2001.
Lekarz pochylający się z troską nad chorym jest pięknym, naturalnym obrazem tak oczywistym, jak widok matki pochylającej się nad dzieckiem. Rozmowa o eutanazji burzy to naturalne piękno i harmonię, wprowadza chaos, niepokój i lęk.