Choroba przewlekła, nowotwór, konieczność długiej rehabilitacji zmieniają wszystko. Stają się specyficznym, nowym elementem struktury systemu rodzinnego.
Osobiste cierpienie traktował – jak pisał – jako „niecodzienną łaskę, uprzywilejowaną pozycję, wspaniały dar miłosierdzia, sens życia i kapitał na drodze do wieczności”.
Apostolstwo Chorych jest szczególną wspólnotą otwartą na Ducha Świętego, zwłaszcza na jeden z Jego owoców – miłość do Kościoła. Duch Święty współtworzył Kościół pierwotny. Także członkowie Apostolstwa otwarci na Ducha Świętego przyczyniają się do jego rozwoju.
Z Księgi Psalmów. Bóg stworzył świat pełen harmonii i piękna. Proszę o otwarcie Pisma Świętego na Psalmie 1o4.
W przybliżaniu treści listów ks. Willenborga nie chodzi o zwykły przedruk. Ważne jest ich nowe odczytanie, które wymaga przynajmniej dwóch zabiegów. Potrzebne jest wyjaśnianie i właściwe interpretowanie poszczególnych fragmentów, a także pokazanie, na ile treści, które zostały skierowane do chorych prawie sto lat temu, są aktualne także dzisiaj.
Specjalna dieta dla seniora? Może suplementacja? Ile tej wody? – podpowiada Katarzyna Stankow, kliniczny dietetyk onkologiczny, doradca żywieniowy, członek Polskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego Dzieci.
Oby nigdy w żadnym domu nie zabrakło miejsca dla babci i dziadka, którzy mimo słabości i kruchości mogą jeszcze tak wiele dobra wnieść w rodzinne życie. Stale jesteśmy sobie potrzebni – młodzi starszym i starsi młodym. Tak wiele możemy sobie nawzajem dać i tak wiele się od siebie nauczyć.
Rok 2024 w Apostolstwie Chorych przeżywaliśmy jako IX Rok Nowenny przed 100-leciem istnienia wspólnoty w świecie. Jego tematem była modlitwa. Z tej okazji przez cały rok zapraszaliśmy do lektury tekstów o modlitwie autorstwa ks. prof. Marka Chmielewskiego. W bieżącym numerze publikujemy ostatni odcinek tego cyklu.
Rozmowa z dr hab. n. med. Agnieszką Batko-Szwaczką, lekarzem kierującym Oddziałem Geriatrii w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach, kierownikiem Kliniki Geriatrii Wydziału Nauk o Zdrowiu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, konsultantem wojewódzkim ds. polityki senioralnej.
Pani Mirosława przekonuje, że gdyby jeszcze raz stanęła przed wyborem dotyczącym opieki nad swoimi rodzicami, podjęłaby taką samą decyzję. Nie wycofałaby żadnej ze swoich obietnic i deklaracji wobec nich. Lata opieki nad nimi były dla niej i całej rodziny czasem uczenia się miłości i praktykowania jej na co dzień.