Pan żniwa jest Panem miłości i kolejnych szans. Jest Panem cierpliwie czekającym na dobre owoce. Jest Panem przemienionych serc.
Jezus przyszedł, aby uwolnić człowieka z niewoli grzechu. Każdego człowieka – nawet tego, który przypomina nadłamaną trzcinę czy dogasający knot.
Już po raz 23. na trasę wyruszy Piesza Pielgrzymka Niepełnosprawnych na Jasną Górę. Punktem startu jest tradycyjnie Warszawa, ale wśród uczestników są osoby z całej Polski. Piesza Pielgrzymka Niepełnosprawnych rozpoczyna się 5 sierpnia Mszą św. odprawianą w kościele św. Józefa przy ul. Deotymy 41 w Warszawie, na Jasną Górę dochodzi 14 sierpnia w godzinach popołudniowych. Zakończenie pielgrzymki - 15 sierpnia po uroczystej Mszy św. na Jasnej Górze. Jej tegoroczne hasło brzmi „Ostatnie słowa – ostatnie czyny” i nawiązuje do słów Chrystusa wypowiedzianych z krzyża. To właśnie te słowa będą tematem pielgrzymkowych rozważań.
Debata o klauzuli sumienia i sprawie prof. Chazana jest jedną z najważniejszych dyskusji, jakie zaistniały w polskiej przestrzeni publicznej w ostatnich latach. Jej wynik - przełożony na regulacje prawne - zadecyduje o kształcie ustrojowym Rzeczypospolitej Polskiej na najbliższe dziesięciolecia.
Aborcja zawsze jest złem, człowiek ma prawo do sprzeciwu sumienia wobec niegodziwego prawa cywilnego i nie może być dyskryminowany ze względu na sprzeciw sumienia – podkreśla Prezydium Konferencji Episkopatu Polski. W specjalnym oświadczeniu, w którym przywołano fragmenty encyklik Jana Pawła II zaznacza się, że nie można pogodzić jego nauczania z działaniami „kultury śmierci”.
Po raz pierwszy grupa warszawskich bezdomnych, na co dzień wspieranych przez Braci Mniejszych Kapucynów, zaangażuje się w opiekę nad osobami niepełnosprawnymi, podczas XXIII Pieszej Pielgrzymki Niepełnosprawnych na Jasną Górę. Bezdomni zaniosą intencje osób, które pomogą im w przygotowaniach do pielgrzymki.
Jezus gwarantuje coś stałego – coś, co nie pryśnie nagle jak mydlana bańka i nie zamilknie jak dźwięki muzyki.
Panie, pozwól mi otworzyć serce i wierzyć.
Jan Paweł II przypomniał, że „nabożeństwo do Niej nie może ograniczać się tylko do modlitw i hołdów składanych Jej przy określonych okazjach, ale powinno stanowić «habit», czyli nadawać stały kierunek chrześcijańskiemu postępowaniu".
Ciarki przechodzą mi po plecach, gdy czytam to Chrystusowe „biada”. Tak wiele cudów dokonało się i wciąż dokonuje się w moim życiu, na moich oczach. Zadaję sobie więc dziś pytanie: czy dostatecznie głęboko i całym sercem nawróciłem się do Pana? Odpowiadam z drżeniem: biada nie tylko „tamtym”. Mnie też.
