W zwykłym życiu chrześcijańskim składanie z siebie duchowych ofiar polega na całkowitym oddaniu życia w ręce Boga. Dzięki temu ofiarowaniu – podobnie jak św. Jan spoczywający na piersi Jezusa – jesteśmy blisko Serca Bożego.
Jezus przekonuje nas o słuszności wybranej przez nas drogi. Trzymajmy się Jego słów: „rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać”.
Tą godziną próby może być przeciągająca się choroba, brak perspektywy na wyzdrowienie. Wracajmy wówczas do Jezusowych słów i do Eucharystii, która jest „pokarmem na życie wieczne”.
Głównym tematem rekolekcji – w roku 100-lecia Apostolstwa Chorych – była duchowość wspólnoty, której głównym charyzmatem są trzy warunki przynależności do Apostolstwa: przyjąć – nieść – ofiarować cierpienie.
Śpiączka to stan, w którym chory, choć jest nieświadomy, nie przestaje być człowiekiem obdarzonym godnością.
Rozmowa z ks. prof. Jerzym Szymikiem, emerytowanym profesorem nauk teologicznych, poetą i publicystą.
Nikodem przyszedł do Pana Jezusa w nocy, bo bał się reakcji innych faryzeuszów. Nie bójmy się przychodzić do Niego, nie bójmy się pokazywać Mu tego, co nas ogranicza, co powoduje ciemność naszej duszy. On pragnie dać nam szczęście i pokój!
Wpatrujemy się dzisiaj w Zmartwychwstałego, żyjącego na wieki. Z Nim jednoczymy się w Eucharystii. I już dzisiaj jest dla nas źródłem niekończącej się pociechy.
Homilia ks. Wojciecha Bartoszka wygłoszona w niedzielę, 6 kwietnia br., w Bazylice Krzyża Świętego w Warszawie w ramach Rekolekcji radiowych dla chorych.
Człowiek, który otrzymał od Boga życie w darze, nie może tym darem dowolnie dysponować.