Prawdą jest, że my, podobnie jak Filip, chcemy „widzieć”, „patrzeć”, „oglądać”. Warto pamiętać, że czasownik „widzieć” w Ewangelii Jana oznacza także „kontemplować”. „Kontemplując” osobę Jezusa, uczniowie mogli oczami wiary kontemplować tajemnicę Boga Ojca.
Św. Katarzyna, wielka mistyczka, która miała kluczowy wpływ na życie Kościoła drugiej połowy XIV wieku, realizowała w swoich doświadczeniach duchowych to, co po wiekach odkryło Apostolstwo Chorych, czyli przeżywanie cierpień z jedności z Jezusem i ofiarowanie ich za Kościół święty.
W niedzielę Dobrego Pasterza dziękujemy za naszych dobrych duszpasterzy, modlimy się o ich jak największą ilość i o to, by w Bożej owczarni nie było najemników.
Zasada „trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi” ma zastosowanie w wielu codziennych sytuacjach życiowych.
Najważniejszym elementem pojednania człowieka z Bogiem jest wzbudzenie żalu za grzechy. Szczery i głęboki żal otwiera ludzkie serce na miłosierdzie Boże.
Tym, którzy z powodu ograniczeń epidemicznych nie będą mogli uczestniczyć w kościele w obrzędach Triduum paschalnego, Wigilii paschalnej oraz świętowaniu Niedzieli Zmartwychwstania, proponujemy rytuał domowy, który pomoże w przeżywaniu tych najważniejszych wydarzeń roku liturgicznego we własnym domu.
W czasie Ostatniej Wieczerzy ustanowienie sakramentów Eucharystii oraz kapłaństwa, a także przykład służby bliźniemu zostały przez Pana Jezusa powiązane. Liturgia została związana ze służbą.
Człowiek chory niejednokrotnie targuje się z Bogiem w sprawie swojego zdrowia, usilnie prosząc o uzdrowienie. A może trzeba targować się z Bogiem w sprawie ludzi niewierzących. Trzeba usilnie prosić Boga, by powstrzymał swoje zagniewanie, by okazał miłosierdzie.
Wiara nie jest czymś jedynie prywatnym. Ma także wymiar społeczny i polityk, tak jak zresztą każdy chrześcijanin, powinien realizować w życiu społecznym wymagania wiary, w tym przede wszystkim wierność przykazaniom Bożym.
U progu Wielkiego Postu stoimy przed podstawowym wyborem: wyborem między życiem a śmiercią. Jeśli zdecydujemy się na drogę życia, to jest to droga miłości Boga, wypełniania Jego przykazań, droga podążania za Jezusem, także w Jego niesieniu krzyża, a ostatecznie droga całkowitego zawierzenie się Jemu.