Pan Alfons Bartusek, niewidomy członek Apostolstwa Chorych, opowiada o swoim doświadczeniu cierpienia i o radości, która płynie z życia w bliskości Boga.
O prawosławnym całunie, który odsłania zakryte tajemnice
Jego życie promieniowało Ewangelią, promieniowało Chrystusem.
Zderzenie z chorobą łączy się z prawdziwym wstrząsem, życiowym „trzęsieniem ziemi” i przeprogramowaniem skali wartości. Sprawy, które sporo znaczyły przed chorobą, stają się w jej obliczu mało istotnymi drobiazgami.
11 lutego 2014 roku przypada XXII Światowy Dzień Chorego, którego coroczne obchody zostały ustanowione przez Jana Pawła II. W tym roku świętujemy również 30. rocznicę ogłoszenia przez Papieża Polaka listu apostolskiego o sensie ludzkiego cierpienia „Salvifici doloris”.
Rankiem 11 lutego 2009 roku wysłałam do ks. Czesława sms-a z prośbą o modlitwę – mieliśmy w tym dniu ważną sprawę urzędową i prosiłam go o wsparcie. Przypuszczam, że już tej wiadomości nie przeczytał...
11 lutego mija pięć lat od śmierci wieloletniego Krajowego Duszpasterza Apostolstwa Chorych – ks. Czesława Podleskiego. Z tej okazji poprosiliśmy o podzielenie się swoimi wspomnieniami członków jego rodziny – siostry: Anielę Podleską i Urszulę Ligacz oraz szwagra: pana Jerzego Ligacza.
Na koniec, jedyną modlitwą, jaką jeszcze była w stanie „odmawiać”, stało się położenie Krzyża na sercu. Było to niczym odciśnięcie pieczęci miłości na Sercu Boga, całkowite powierzenie się tej miłości.
Z Księgi Psalmów. Wierność wobec Boga z jednej strony jest oddawaniem Mu chwały, z drugiej wypełnianiem Jego nakazów. Proszę o otwarcie Pisma Świętego na Psalmie 95.