Święta Teresa nie chciała, aby Niebo było dla niej „wiecznym odpoczynkiem”. Uważała, że Niebo stanie się dla niej miejscem pracy jeszcze bardziej intensywnej niż za życia na ziemi. Dlatego na łożu śmierci mówiła: „Czuję przede wszystkim, że teraz zacznie się moje posłannictwo, posłannictwo pociągania dusz do miłowania Boga tak, jak ja Go miłuję”.
Święta Teresa od 1988 r. jest ciągle dla mnie darem i zadaniem! Jest świętą, „która się nie starzeje”. Stale mnie zaskakuje i prowadzi do Jezusa zwyczajną drogą ufności i miłości bez lęku, by coraz lepiej służyć Jego Kościołowi w kapłaństwie.
Przez cały 2023 rok, który w Apostolstwie Chorych przeżywamy jako VIII rok Nowenny przed 100-leciem istnienia wspólnoty w świecie (jego tematem jest Słowo Boże), będziemy publikować komentarze do niedzielnych Ewangelii. Niech służą wszystkim Czytelnikom jako pomoc w ich osobistej modlitwie i lekturze Słowa Bożego.
To co jest „pierwsze” w oczach świata, często jest „ostatnie”, a to co w oczach świata uchodzi za „ostatnie” – niegodne, odrzucone, nic nie warte – dla Boga jest najważniejsze i najbliższe Jego miłosiernemu sercu.
My, którzy mówimy o sobie uczniowie Jezusa, potrzebujemy wobec siebie więcej wzajemnej miłości.
W Kościele – Ciele Chrystusa: wszyscy członkowie mają swoje misje, zadania, funkcje, które powinni wykonywać z oddaniem, gorliwością i zaangażowaniem. Wszyscy poprzez wiarę i chrzest powiązani są z Chrystusem jako Głową, a każdy ma swoje zadanie.
Panie Jezu, proszę Cię, bym w swoim życiu zawsze wybierała Ciebie. Jednak wiem jak jestem słaba, dlatego potrzebuję Twojej łaski i mocy. Nie chcę liczyć na własne siły. Tobie oddaję wszystko. Prowadź mnie.
Kościoły to obecnie chyba jedyne miejsca, w których można doświadczyć ciszy. Czasem mam wrażenie, że gdy w tej ciszy się zatapiam, czas się zatrzymuje. Jestem wtedy z Nim: Najważniejszym, Najpiękniejszym, Najkochańszym. Wtedy rozumiem, że miejsce ma znaczenie.
Być może dzisiaj, przed Panem, musimy zadać sobie pytanie, jak mamy być rozsądni jako synowie światłości, czyli jaka ma być nasza szczerość w relacjach z Bogiem i braćmi?
Chrystus zachęca nas do troski o sprawy drobne, bo kto w nich będzie poukładany, ten ma większe szanse na świętość, czyli pozyskanie tej najważniejszej wartości.
