Aby wiedzieć, czego oczekuje ode mnie Jezus, muszę postawić sobie pytanie: co On rozumie przez miejsca „pierwsze” i „ostatnie”?
Pragnę Ciebie Jezu, chcę usłyszeć po raz kolejny swoje imię z Twoich ust i przyjść tak, jak wołasz.
Jeśli mamy być solą dla ziemi lub zakwasem dla ciasta, trzeba się liczyć ze sprzeciwem Złego. Jezusowa droga wyrzucania złych duchów, czynienia dobra i uzdrawiania również natrafiała na konfrontację.
Jezus przypomina nam, że jesteśmy w drodze i mamy pewien określony czas, który jest nam dany po to, by przygotować się do przejścia przez te „ciasne drzwi”, gdy nastąpi właściwy moment
Tam, gdzie Ewangelia jest głoszona i tam, gdzie jest przyjmowana w ludzkich sercach, tam rodzi się pośród ludzi Królestwo Boże.
Niektórzy mówią, że do wszystkiego można się przyzwyczaić. Być może ona także przywykła do tego, że nie widzi całej rzeczywistości, widzi tylko ziemię, a każde spojrzenie w niebo sprawia ból.
Prośmy o łaskę uczciwego uznania swoich grzechów w myślach, słowach i poprzez uczynki i nie ustawajmy w pracy nad sobą. Spowiedź nie jest łatwa, bo właśnie wymaga postawy celnika ale jest zarazem niezwykle owocna i wyzwalająca.
W chwilach kryzysu i cierpienia bardzo łatwo o oskarżenie Boga i przypisanie Mu winy za przeżywany ból. Dzisiaj Chrystus poucza nas, że Bóg jest niewinny.
Wiara nasza wskazuje nam na miłość bliźniego. A miłość ta przejawia się w życzliwości względem drugiego człowieka, w pomocy drugiemu człowiekowi ale także w unikaniu konfliktów.
Czym jest to wytrwałe czuwanie, o którym mówi Jezus? Jest szukaniem poznania woli Pana. I jest próbowaniem spełniania tej woli – tu i teraz – jest uczciwym i rzetelnym spełnianiem powierzonych nam zadań.
