Marlena Puchowska, neurologopeda i afazjolog, zajmująca się terapią osób z zaburzeniami komunikacji, opowiada o trudach związanych z powrotem do sprawności, o roli rodziny w rehabilitacji chorego oraz o tym, że dzięki wytrwałej pracy można osiągnąć imponujące rezultaty.
Dzisiaj obchodzony jest Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną. Z tej okazji przedstawiamy historię małżonków Katarzyny i Wojciecha Dębickich oraz ich synka Mikołaja, który wniósł w ich życie prawdziwe szczęście.
Piotr, który miał przewodzić wspólnocie Kościoła, przerobił jedną z najtrudniejszych i zarazem najwspanialszych lekcji: poznał gorzki smak poważnego upadku; poznał też przesłodki smak Jezusowej miłości!
Jeśli ktoś pozostaje wierny w „małym”, z pewnością jest także godny tego, by powierzać mu najważniejsze i najbardziej odpowiedzialne zadania. Historia św. Józefa pokazuje nam, że życie zwykle toczy się pośród zwyczajnych, prostych spraw, które jednak są bardzo ważne i nie wolno ich lekceważyć. Składają się one bowiem na całość naszej codzienności, która ma być drogą do Boga.
Miłość czysta i wierna rozpoznaje z daleka Tego, którego miłuje, który pochwycił jej serce.
Podobno jego ciało zostało wykupione za tyle kilogramów złota, ile ważyło – a ważyć musiało niemało, bo w głazie, na którym nauczał pozostawił odbite ślady swoich stóp. Święty Wojciech jest patronem Czech, Prus, Węgier, Polski i nade wszystko – patronem duchowej jedności Europy.
Śledzę rysy Twojej twarzy. Próbuję nadążyć za skaczącymi po obrazie refleksami światła. Obserwuję harmonię koloru – wypukłości i głębię. W końcu zaczynam malować Cię po swojemu.
Jezus leżący w grobie, przywodzi mi na myśl obraz ziarna rzuconego w ziemię. Jezus, jak ziarno został pochłonięty przez ciemność ziemi, by mogło rozkwitnąć nowe życie.
Ogród złożenia Jezusa w grobie staje się miejscem, z którego wszyscy ludzie mogą czerpać pełnymi garściami życie. To miejsce, w którym śmierć Jezusa przyniosła wszystkim życie; zupełnie odwrotnie niż w raju, gdy chęć bycia, jak Bóg, sprowadziła na wszystkich śmierć.
By jednak Jezus mógł wciąż stawać się obecny pośród nas w Eucharystii, potrzebni są kapłani. Między innymi przez to objawia się niezwykła pokora Boga, że potrzebuje On człowieka (kapłana), aby mógł stać się realnie obecny pod postaciami eucharystycznymi. Potrzebujemy więc kapłanów – gorliwych i świętych.
