Adwent, w tym roku wyjątkowo krótki, powoli dobiega końca. Jak nastrojone jest moje serce na tydzień przed Bożym Narodzeniem? Czy zadbałem o spowiedź świętą lub odwiedziny samotnego krewnego? Czy jest we mnie życzliwość i dobroć wobec innych? Czy potrafię czekać na Jezusa tak jak Maryja? Czy potrafię kontemplować Jego obecność w swoim sercu? Czy stać mnie na chwile intymnego kontaktu z Nim sam na sam bez pośpiechu i zgiełku?
Warto zapytać czy i dziś, kiedy w tylu miejscach na świecie na nowo przelewana jest krew chrześcijan, nie powinniśmy uczyć się męstwa od św. Katarzyny z Aleksandrii i na jej wzór bronić wyznawanych prawd wiary i ewangelicznych wartości?
Wolność kroczy nie tylko szlakami walki. Ona podąża także – a może przede wszystkim – drogą cnót, modlitwy i ofiary cierpienia.
Homilia Biskupa Marka Szkudły na 29. niedzielę zwykłą, wygłoszona w święto patronalne Służby Zdrowia w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach.
Drogę duchową św. Teresy od Dzieciątka Jezus przedstawia w swojej siódmej adhortacji apostolskiej papież Franciszek. Nosi ona francuski tytuł „C’est la confiance” (Tylko ufność). Link do tekstu znajduje się w treści.
Można śmiało powiedzieć, że ratownicy medyczni to najlepsi z najlepszych – to ci, którzy pierwsi są przy osobie potrzebującej pomocy, pierwsi oceniają sytuację i pierwsi niosą ratunek. 13 października obchodzony jest Dzień Ratownictwa Medycznego.
O ile lekarze spośród wszystkich patronujących im świętych szczególnie upodobali sobie św. Łukasza, o tyle farmaceuci i aptekarze polecają swoje sprawy zawodowe i osobiste wstawiennictwu świętych bliźniaków Kosmy i Damiana, których wspomnienie liturgiczne Kościół obchodzi 26 września.
Co to jest zatem za prawda, której blask oświetla postępowanie moralne człowieka? Jest to prawda o człowieku jako istocie cielesno-duchowej stworzonej przez Boga z miłości i przeznaczonej do ostatecznego spełnienia w Bożej miłości. Jest to prawda o dobru, które wybierając w swoim moralnym postępowaniu, człowiek staje się wewnętrznie coraz bardziej zdolnym do osiągnięcia odwiecznego Dobra – Boga.
Homilia ks. Wojciecha Bartoszka wygłoszona w uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej (26 sierpnia) podczas Mszy świętej sprawowanej w Kaplicy Cudownego Obrazu na Jasnej Górze.
Po dokonaniu przez Jezusa cudu, Maryja znika, jakby rozpływa się w tłumie. Nikt Jej nie dziękuje, nikt o Niej nie pamięta. Wykonała swoje zadanie i wróciła w cień. Zadaniem, które miała do wykonania było stanąć pomiędzy Jezusem a ludźmi w sytuacjach ich braków, niedostatków i cierpień.
