Do Matki Bożej Ubogich przyjeżdżają pielgrzymki z Belgii, ale także z Niemiec, Holandii, Luksemburga, Francji, z Włoch i z wielu innych krajów.
„Ta mniszka z libańskiego zakonu maronickiego pragnęła kochać i oddać swoje życie za braci. Pośród cierpień, które nie przestawały jej nękać dawała świadectwo wielkodusznej troski o zbawienie braci, a ze zjednoczenia z Chrystusem ukrzyżowanym czerpała moc, aby dobrowolnie przyjąć i ofiarować cierpienie, które jest prawdziwą drogą do świętości” – powiedział papież Jan Paweł II w homilii podczas kanonizacji św. Rafki.
Opieka nad chorym w domu wciąż jest niedoceniana i niejednokrotnie spychana na peryferie medycznych potrzeb. Tymczasem stanowi ona bardzo ważny, a w wielu przypadkach nawet najważniejszy element całego procesu leczenia.
Być małym – pisała św. Teresa – to „uznawać swoją nicość, oczekiwać wszystkiego od Boga, jak małe dziecię oczekuje wszystkiego od ojca, niczym się nie kłopotać, nie gromadzić mienia”.
Rozważania różańcowe zaczerpnięte z pism św. Teresy.
Przez cały 2023 rok, który w Apostolstwie Chorych przeżywamy jako VIII rok Nowenny przed 100-leciem istnienia wspólnoty w świecie (jego tematem jest Słowo Boże), będziemy publikować komentarze do niedzielnych Ewangelii. Niech służą wszystkim Czytelnikom jako pomoc w ich osobistej modlitwie i lekturze Słowa Bożego.
Święta Teresa od 1988 r. jest ciągle dla mnie darem i zadaniem! Jest świętą, „która się nie starzeje”. Stale mnie zaskakuje i prowadzi do Jezusa zwyczajną drogą ufności i miłości bez lęku, by coraz lepiej służyć Jego Kościołowi w kapłaństwie.
Święta Teresa nie chciała, aby Niebo było dla niej „wiecznym odpoczynkiem”. Uważała, że Niebo stanie się dla niej miejscem pracy jeszcze bardziej intensywnej niż za życia na ziemi. Dlatego na łożu śmierci mówiła: „Czuję przede wszystkim, że teraz zacznie się moje posłannictwo, posłannictwo pociągania dusz do miłowania Boga tak, jak ja Go miłuję”.
W Roku Jubileuszowym św. Teresa od Dzieciątka Jezus nawiedza w swoich relikwiach wiele miejsc na całym świecie.
Herbatki owocowe, rozmaite mikstury, wiszące pod sufitem zioła – wróćmy do metod, które są sprawdzone przez poprzednie pokolenia. One naprawdę były wartościowe.
