Na Jasnej Górze odbyła się 52. Ogólnopolska Pielgrzymka Apostolstwa Chorych. Uczestniczyły w niej osoby chore, niepełnosprawne i osłabione przez wiek, które przybyły do tronu Matki Bożej z wielu stron Polski.
Jezus ulitował się nad trędowatym, a więc wykluczonym i pogardzanym człowiekiem, właśnie dlatego, że go umiłował i pragnął jego dobra. Miłość Jezusa zawsze uprzedza ludzką prośbę i ludzką zdolność kochania. Jego miłość zawsze jest pierwsza. Zawsze krok przed nami.
Warto w świetle dzisiejszej Ewangelii spojrzeć na otaczającą nas rzeczywistość i coraz to nowe propozycje „szczęścia” płynące z jej strony: eutanazja dla zmęczonych życiem, aborcja na życzenie, apostazja wśród młodzieży w imię wolności wyboru... Takie zrzucanie z siebie „jarzma” Bożego prawa, nie sprawi, że życie będzie lżejsze i szczęśliwsze. To droga donikąd, dająca jedynie pozory szczęścia.
Siostra dr Bożena Leszczyńska OCV, asystentka pastoralna w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie-Prokocimiu, opowiada o swojej obecności i posłudze wśród chorych dzieci.
O swojej pracy misyjnej i posłudze w parafii Miłosierdzia Bożego w zambijskiej Masansie opowiada ks. Zenon Bonecki.
Cała trudność i sztuka bycia wiernym Bogu polega na tym, by nie tęsknić za grzechem, ale za Nim samym.
Jezus zna swoją tożsamość, wie kto jest Jego Ojcem, a bycie Synem to podstawa Jego życia i Jego misji.
Piotr, który miał przewodzić wspólnocie Kościoła, przerobił jedną z najtrudniejszych i zarazem najwspanialszych lekcji: poznał gorzki smak poważnego upadku; poznał też przesłodki smak Jezusowej miłości!
Jezus obiecuje, że choć smutek zawsze będzie obecny w życiu człowieka, to ostatecznie tym, co nadaje temu życiu sens są miłość i nadzieja. Ich Dawcą jest Bóg.
24 maja br. w auli Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie-Prokocimiu odbyła się XXVII sesja naukowa z cyklu „Etyka w medycynie”. Sesja poświęcona była rozważaniom skupionym wokół tematu „Słowo, które leczy”.
