Zawierzyć to nie lękać się
„Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle”
2023-07-14
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 10, 24-33
XIV Tydzień zwykły
Głoszenia Dobrej Nowiny uczymy siebie i innych już właściwie od kolebki. Kiedy podczas spaceru z dziećmi lub wnukami nakłaniamy je do uczynienia znaku krzyża, gdy na naszej drodze napotkamy kościół, krzyż lub przydrożną kaplicę, czyż nie jesteśmy ich animatorami ewangelizacji? Wieszając na piersiach medalik lub krzyżyk zamiast zbędnej błyskotki, czy nie stajemy się świadkami Ukrzyżowanego? Przyznając się publicznie do wiary w Boga, zwłaszcza w towarzystwie, które w najlepszym wypadku skłonne jest uznać to za średniowieczny przesąd, czy nie stajemy się Jego świadkami?
Jezus w dzisiejszej, sobotniej Ewangelii prosi swoich uczniów: „Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach”. Obiecuje również: „Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie.
Uczyniony bez skrępowania znak krzyża świętego, podjęcie rozmowy o Bogu w towarzystwie ludzi obojętnych religijnie lub nawet wrogo nastawionych do Kościoła czy niewierzących to oczywiście także znaki „przyznania się” do Boga. Czasem i one wymagają odwagi a niekiedy nawet heroizmu, choć za to „przyznanie się” zwykle nie grozi nam żadne większe niebezpieczeństwo.
O ile jednak kilkanaście lat temu większość z nas przyjmowała niemal za pewnik, że czasy prześladowania chrześcijan dawno mamy już za sobą, o tyle dziś widzimy, że świat stał się znów jedną wielką areną, na której ludzie giną w imię wyznawanej wiary w Chrystusa.
Raz po raz wstrząsają nami informacje dobiegające z rozmaitych zakątków świata o egzekucjach wykonywanych na chrześcijańskich kobietach, mężczyznach i dzieciach, na ludziach świeckich i duchownych, którzy wybrali śmierć, zamiast zdrady i życia w kłamstwie.
Ci współcześni święci męczennicy uwierzyli słowom Chrystusa: „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle”. A Ty i ja? Jaka jest nasza wierność? Jakie jest nasze zaufanie?
