Prosić Boga o dobre intencje w czynieniu dobra
Dobre uczynki, o których mówi Jezus w dzisiejszej Ewangelii, związane m.in. z wymagającą pomocą wobec osób chorych, niepełnosprawnych i starszych, wiążą się z pracą w ukryciu, z dala od fleszy aparatów fotograficznych oraz świateł kamer telewizyjnych. Również duchowość osób chorych jest cicha i dokonuje się w ukryciu.
zdjęcie: Loft Gallery
2023-06-21
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 6, 1-6.16-18
XI tydzień zwykły
Bibliści określają czas działalności publicznej Pana Jezusa na trzy lata. Trzydzieści lat to tak zwany czas ukryty. Nie wiemy, co Jezus przez te trzydzieści lat czynił. Wiemy, co czynił i co mówił przez trzy lata. Opisują to Ewangelie. Zarówno te trzydzieści lat były ważne, jak i te trzy. Pierwszy okres pomógł po ludzku przygotować się Jezusowi do działalności w drugim okresie.
Współcześnie liczy się jedynie to, co jest widoczne na zewnątrz, działalność. Liczą się klikalność w internecie, zalajkowanie jakiegoś tekstu, czy informacji, popularność. To co ukryte, co w sercu, co wyrażone jest w cichej modlitwie – niekoniecznie. Tymczasem to, co ukryte jest prawdziwym motorem tego, co widzialne. Jeśli pierwszego zabraknie, prędzej czy później człowiek się wypali.
Jezus przestrzega dzisiaj: „Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie”.
Niezdrowa pogoń za klikalnością, lajkowaniem, popularnością stawiają jedynie człowieka w centrum i odbierają chwałę Bogu.
Tymczasem dobre uczynki, o których mówi Jezus w dzisiejszej Ewangelii, związane m.in. z wymagającą pomocą wobec osób chorych, niepełnosprawnych i starszych, wiążą się z pracą w ukryciu, z dala od fleszy aparatów fotograficznych oraz świateł kamer telewizyjnych. Również duchowość osób chorych jest cicha i dokonuje się w ukryciu.
Zastanowię się dzisiaj, jakimi intencjami kieruję się w służbie chorym? Czego w moim sercu jest więcej: szukania swojej, ludzkiej chwały, czy pragnienia autentycznej pomocy choremu oraz chwały Bożej?
Na ile potrafię, w wieku starszym, przekuć wcześniejszą aktywność zewnętrzną (zawodową, związaną ze swoim stanem życia, powołaniem) na obecną aktywność wewnętrzną – duchową?
