Uwierzyć Słowu na słowo
My dorośli, ale zawsze dzieci Boże, często jak te trzylatki tupiemy nóżką i krzyczymy: ja sam, ja sam. Do tego uparcie trwamy w naszym widzimisię, zamiast uwierzyć Słowu na słowo.
2021-12-14
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mt 21, 28-32
III tydzień Adwentu
Nie deklaracje, zapewnienia czy obietnice lecz czyn, działanie zgodne z wolą Bożą, są Jemu miłe. Podobnie w życiu możesz się mylić, więcej nawet pobłądzić, jednak jeśli w porę się zreflektujesz, to nie jest z tobą źle, opamiętać się nawrócić; na to zawsze jest czas, ale dobrze wiemy – my pielgrzymi życia, że im wcześniej się wycofasz ze złej drogi, a trafisz na dobrą, tym mniejsze będą konsekwencje błędu.
Panie, daj nam serce pokorne i mądre na miarę patrona dnia św. karmelity, Jana od Krzyża, daj byśmy pamiętali że: „Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie”. Byśmy szukali woli Bożej, uwierzyli Jego nauce.
Na Śląsku godają: „dać se pedzieć” – czyli wziąć pod uwagę, przyjąć argument, dać się przekonać, zastanowić się nad swym postępowaniem, ale także pomyśleć czy ktoś inny nie ma racji, przyjąć napomnienie. My dorośli, ale zawsze dzieci Boże, często jak te trzylatki tupiemy nóżką i krzyczymy: ja sam, ja sam. Do tego uparcie trwamy w naszym widzimisię, zamiast „dać se pedzieć od Boga”, uwierzyć Słowu na słowo.
