Gdy patrzysz – sercem patrz
Jezu, ten trud, ten krzyż, to obciążenie i utrudzenie – słodkie są i lekkie, bo Ty jesteś ze mną! Wszystko Ci daję – całe moje życie.
zdjęcie: Archiwum prywatne
2025-07-24
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 13, 10-17
XVI tydzień zwykły
Dilexit nos – „Umiłował nas” – tak rozpoczyna się encyklika papieża Franciszka o miłości ludzkiej i Bożej Serca Jezusa Chrystusa. Papież pisze: „Jego otwarte Serce uprzedza nas i czeka bezwarunkowo na nas, nie stawiając żadnych wstępnych wymagań, aby móc nas kochać i ofiarować nam swoją przyjaźń: On pierwszy nas umiłował”.
Gdy przeczytałem kolejny już raz te słowa, to zobaczyłem nas w Bazylice Jasnogórskiej na jubileuszowej pielgrzymce Apostolstwa Chorych u naszej Matki i Królowej. Tyle pięknych chwil nam dobry Bóg podarował w tym dniu: był różaniec, później piękny koncert, w centrum spotkania – Eucharystia pod przewodnictwem biskupa Marka Szkudły, a na koniec – nabożeństwo lourdzkie.
Jezus w monstrancji i w dłoniach kapłana „przechadzał się” pośród nas i nam błogosławił. Mogliśmy na Niego spojrzeć, patrzeć, zapatrzeć się! Mogliśmy do Niego mówić, wołać, żalić się – słuchać, słuchać, słuchać… Mogliśmy wylać przed Panem nasze serca!
Serce przy Sercu – On patrzył na nas, a my na Niego. Na naszych oczach spełniały się słowa Jezusa: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca”.
Jezu, ten trud, ten krzyż, to obciążenie i utrudzenie – słodkie są i lekkie, bo Ty jesteś ze mną! Wszystko Ci daję – całe moje życie. Moje oczy są szczęśliwe, bo widziały i wciąż widzą Ciebie. Szczęśliwe są moje uszy, bo Cię usłyszały i wciąż słyszą. Radosne jest moje serce, bo wiem, widzę i słyszę, że Ty mnie miłujesz. Staję w blasku Twego przebitego Serca i mówię: Jezu, ufam Tobie! Jezu, kocham Ciebie!
