Czynić miłosierdzie
Jezu, z czułością opatrujesz rany mojej duszy, leczysz mnie, pielęgnujesz, uwolnij moje serce od braku miłosierdzia wobec bliźniego, któregoś postawił na mojej drodze. Czyń mnie miłosiernym.
zdjęcie: Archiwum prywatne
2025-07-13
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 10, 25-37
XV niedziela zwykła
Opowiedziana przez Jezusa przypowieść o miłosiernym Samarytanie w Ewangelii wg św. Łukasza, odpowiada na pytanie postawione przez uczonego w Piśmie: „Co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”. Uczy postrzegania w każdym napotkanym człowieku swojego bliźniego, uczy odpowiedzialności za drugiego człowieka, towarzyszenia w jego trudnościach, bólu, cierpieniu, podejmowania również konkretnych działań na rzecz drugiego człowieka. Uczy wrażliwości na cudzą krzywdę, nieszczęście, na człowieka, który może potrzebować naszego współczucia, uwagi, bliskości i zaopiekowania. Mobilizuje, aby być obecnym w życiu drugiego człowieka.
Jezus skończywszy przypowieść, pyta uczonego w Piśmie: „Kto okazał się bliższym pobitego człowieka?”. On odpowiedział: „Ten, który mu okazał miłosierdzie”.
Nie kapłani, nie lewita. Oni zobaczyli go i minęli, przeszli obojętnie, jak gdyby nic się nie stało, ale miłosierny Samarytanin. To właśnie Samarytanina polecił Jezus naśladować uczonemu w Piśmie: „Idź i ty czyń podobnie!”. Ta przypowieść ukazuje prawdziwe znaczenie miłości bliźniego, miłości ofiarnej.
Jezu, z czułością opatrujesz rany mojej duszy, leczysz mnie, pielęgnujesz, uwolnij moje serce od braku miłosierdzia wobec bliźniego, któregoś postawił na mojej drodze. Czyń mnie miłosiernym.
