Ojcze, nadeszła godzina
W czasie tej Ostatniej Wieczerzy, prowadząc pełen miłości dialog z Ojcem, prosi Go o życie wieczne dla każdego z nas, mówiąc, że jesteśmy Jego dziećmi.
zdjęcie: Archiwum prywatne
2025-06-12
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 17, 1-2. 9. 14-26
X tydzień zwykły, święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana
Ostatnia Wieczerza jest dla Jezusa bardzo wzruszającym momentem, chwilą, na którą czekał zapewne od momentu rozpoczęcia publicznej działalności. Mając jako Bóg poznanie tego, co miało się wydarzyć – bo przecież po to się narodził, jak sam powiedział, aby owce miały życie i miały je w obfitości – raduje się, że godzina Zbawienia już nadeszła. W czasie tej Ostatniej Wieczerzy, prowadząc pełen miłości dialog z Ojcem, prosi Go o życie wieczne dla każdego z nas, mówiąc, że jesteśmy Jego dziećmi.
Jakie to piękne! Chrzest uczynił każdego z nas umiłowanym dzieckiem Boga. Jezus z miłości do każdego z nas przeszedł przez mękę i śmierć, ofiarując się za nasze grzechy, za które karą jest śmierć. Bądź uwielbiony, Panie, za sakrament Eucharystii!
Ten modlitewny dialog Jezusa to świadectwo Boga uważnego, Boga, który w pełnej miłości rozmowie prosi i zabezpiecza każdy „krok” życia każdego z nas. Jezus prosi, abyśmy stanowili jedno, jak On z Ojcem, bo to jest życiowym świadectwem i powołaniem każdego z nas, aby w jedności i miłości z Bogiem i braćmi żyć. To jest największa godność: być jak Bóg. Być najpiękniejszym przesłaniem i przez braterską miłość dawać światu świadectwo, że Jezus jest listem miłości posłanym przez Ojca.
Dlatego jako wspólnota Apostolstwa Chorych tulimy się, Jezu, do Twego krzyża, przyjmując cierpienie zgodnie z wolą Bożą, chcemy je nieść w jedności z Tobą i ofiarując nasze cierpienia, Tobie, Boże za Kościół, Ojczyznę i Ojca Świętego.
Ojcze sprawiedliwy, prosimy o dar miłości dla każdego z nas – tej miłości, którą umiłowałeś Jezusa!
