Pasterz – najemnik
Czas, który przeżywamy, jest dany nam znów, aby dać się wyprowadzić z zagrody i ciemności grzechu w światło Poranku Zmartwychwstania. Dobry Pasterz stoi u drzwi naszego serca.
zdjęcie: Archiwum prywatne
2025-05-08
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 10, 11-16
III tydzień wielkanocny
Jedną z podstawowych potrzeb człowieka jest potrzeba bezpieczeństwa. Poczucie bezpieczeństwa było nam dane już od Ogrodu Eden, byliśmy zaopiekowani przez
Boga Ojca w stu procentach. Cieszyliśmy się byciem blisko Boga, który przechadzał się po ogrodzie, a my mieliśmy wszystko do dyspozycji, oprócz spożywania owoców
z „drzewa dobra i zła”. Lecz człowiek nie posłuchał dobrych rad Boga, złamał rozkaz i na własną rękę zaczął szukać szczęścia, rozrywając „ogrodzenie” i czyniąc to, co było zakazane. Posłuchał najemnika, wilka, węża starodawnego, który zwie się diabłem. I zginąłby człowiek na wieki, gdyby nie miłosierna miłość Boga, która nie męczy się
przebaczaniem, lecz posyła Syna, aby odnalazł to, co zginęło, zbłądziło, co błąka się po pustyni z wyschniętym gardłem i zgrzytającym piaskiem w ustach. A miejscem
prawdziwego pięknego życia są ramiona Ojca i zielone pastwiska.
Czas, który przeżywamy, jest dany nam znów, aby dać się wyprowadzić z zagrody i ciemności grzechu w światło Poranku Zmartwychwstania. Dobry Pasterz stoi u drzwi naszego serca w szacie lśniąco białej i piękności większej niż mogę to sobie wyobrazić, a w dłoniach jego kij i laska pasterska. To nie jest ogrodnik – to Dobry Pasterz, to jest Pan, to jest Rabbuni, On zna mnie po imieniu. Po czym to poznam? Po ranach na dłoniach, stopach i przebitym boku, bo Dobry Pasterz życie swoje oddaje za swoje owce.
Gdzie można Go spotkać? On uśmiecha się do Ciebie w życzliwej ekspedientce w sklepie, to On podaje Ci portfel, gdy upadnie, pomaga wejść do autobusu, postawić kolejny krok na schodach, pomoże się ubrać, a może już pomaga, umyje, ogoli brodę, poda łyżkę i kubek z herbatą, wytrze usta i otrze łzy. W szpitalu poprawi posłanie, powie: „idź w
pokoju, Twoje grzechy są Ci odpuszczone”, przyjdzie z kapłanem w Najświętszej Eucharystii, a kiedyś stanie na brzegu i pomoże przeprawić się na drugi brzeg – gdy to Cię spotyka, to to jest Pan, to jest Pan! Wybieram Jezusa – Dobrego Pasterza i zielone pastwiska!
