Jezus nas wysłuchuje

Komentarz do fragmentu Ewangelii J 6, 1-15
II tydzień wielkanocny

Ewangelista pisze: „szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki jakie czynił”, ale Jezus nauczał i  tłum ten słuchał Jego nauki. Widząc tych słuchających Go ludzi, idących za Nim, Jezus zatroszczył się o nich, co będą jedli, czyli zatroszczył się o ich potrzeby materialne, nie tylko duchowe. Zwraca się z pytaniem do Filipa: „skąd kupimy chleba, aby oni się posili” i wysłuchuje Go, mimo że dobrze wie, co uczyni. I my zwracamy się do Jezusa nie tylko z naszymi rozterkami duchowymi, ale z naszymi problemami doczesnymi, z naszymi trudnościami i bólami i Jezus nas wysłuchuje. Chociaż czasem wydaje się nam, że Pan o nas zapomniał,  On wie co dla nas dobre i nasze prośby winniśmy uzupełniać stwierdzeniem „bądź wola Twoja”. Postawa uczniów Jezusa winna być dla nas przykładem zawierzenia Jezusowi. Po ludzku myśląc pięć chlebów i dwie ryby dla pięciu tysięcy osób to jest „nic” i tak pewnie pomyśleli uczniowie, ale gdy Jezus kazał im rozdawać ten chleb tłumom, bez sprzeciwu zaczęli to robić. Okazało się, że wszyscy słuchacze zostali nakarmieni do syta, a resztki, które upadły jedzącym na trawę, wypełniły dwanaście koszy. Przedstawiając Jezusowi problemy, często z naszego punktu widzenia beznadziejne, winniśmy modlić się nieustannie i zaufać Panu, że On nam pomoże.

Na uwagę zasługują te kosze z resztkami jedzenia, które pozostawili jedzący. Polecenie pozbierania wszystkich resztek wskazuje na szacunek do chleba, który jest wytworem rąk ludzkich z ziarna i jest darem Boga. Nie powinien być niszczony. Wyrzucanie żywności, jej marnowanie jest czynem haniebnym, a tak często mającym miejsce w naszych domach. Zanim wyrzucimy żywność, powinniśmy pomyśleć ilu ludzi głoduje również i w naszym kraju.

Rozmnożenie chleba pokazuje nam, jak Pan jest hojny dla nas i że dla Niego nic nie jest niemożliwe, ale równocześnie uczy nas wiary i odpowiedzialności.

Autorzy tekstów, Hrapkiewicz Helena, Rozważanie, Komentarz do ewangelii