„Odpuść nam jako i my odpuszczamy”
Mając świadomość, że tylko Bóg zna nasze serca i tylko On może osądzić sprawiedliwie, łatwiej nam będzie przebaczyć, odpuścić, nie potępić, okazać miłosierdzie...
zdjęcie: Loft Gallery
2023-03-06
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 6, 36-38
II tydzień Wielkiego Postu
Codziennie w Modlitwie Pańskiej powtarzamy słowa: „i odpuść nam… jako i my odpuszczamy”. Czy przejmujemy się tymi słowami, czy rozważamy, co one znaczą? A Pan na wielu kartach Ewangelii powtarza tak jak i dziś: „Bądźcie miłosierni… nie sądźcie… nie potępiajcie… odpuszczajcie… dawajcie…”. Prosimy Pana „odpuść nam!”. I ufając Bogu, Jego miłości i Jego miłosierdziu liczymy na to, że zrozumie, że słabi jesteśmy, że okoliczności niekorzystne, że ktoś dał zły przykład, że strach, że presja innych, że przecież Pan zna nasze serca i odpuści.
A my? Czy znamy wszystkie uwarunkowania obiektywnie złych czynów innych? Czy znamy wszystkie okoliczności łagodzące? Czy stawiamy pytanie: dlaczego on to zrobił? Zamiast kategorycznego: jak mógł coś takiego zrobić?! Mając świadomość, że tylko Bóg zna nasze serca i tylko On może osądzić sprawiedliwie, łatwiej nam będzie przebaczyć, odpuścić, nie potępić, okazać miłosierdzie...
