Pytać właściwie
Jak świat długi i szeroki, padają pytania. Mądre i głupie, choć podobno głupich nie ma. Czy na każde z nich trzeba zaraz udzielić odpowiedzi? Nie.
2021-05-29
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mk 11, 27-33
VIII tydzień zwykły
Jezus przybył do Jerozolimy uroczyście witany przez duże grono swoich uczniów. To ostatni okres Jego życia. Jezus rozpoczął nauczanie w świątyni podobnie jak wcześniej uczył w synagogach Galilei i Judei. Nauczając w świątyni, daje okazję poznania nauki o królestwie Bożym także pielgrzymom przybyłym spoza Judei. Gdy Jezus miał dwanaście lat znalazł się wśród nauczycieli, a ci byli zaskoczeni Jego wiedzą i inteligencją. Dwadzieścia lat później przychodzi jawnie na teren świątyni, dając swoim przeciwnikom okazję do zrozumienia kim jest i do uwierzenia w Niego.
Przed Jezusem stanęli przywódcy Izraela, arcykapłani i starsi. Wiedzą, że Jezus posiada już w ludzie izraelskim autorytet większy od nich. Dlatego postanowili podważyć Jego autorytet. Zdecydowali się postąpić z Jezusem nieuczciwie i okłamali Go. Tymczasem Boga można pytać, ale nie można Go okłamać. Jakże miałoby to być możliwe, skoro to On jest Prawdą? Arcykapłani zdecydowali się na kłamstwo, powiedzieli: „Nie wiemy”, chociaż wiedzieli. Kłamstwo jest narzędziem tych ludzi religijnych, którzy nie chcą uwierzyć Bogu, a jedynie zachować swoje nieuprawnione przywileje, dla których religia stanowi fasadę ukrywającą ich prawdziwe interesy i motywacje.
Jak świat długi i szeroki, padają pytania. Mądre i głupie, choć podobno głupich nie ma. Czy na każde z nich trzeba zaraz udzielić odpowiedzi? Nie. Są bowiem pytania podstępne. By ośmieszyć czy zdyskredytować kogoś. Są pytania, do których nie mamy prawa, bo chcemy informacji, które nie są przeznaczone dla nas. Pytania dla samego pytania. Mądrość polega na stawianiu właściwych pytań. Bo mądre pytanie odkrywa prawdę, pomaga i podnosi.
