I poszli za Nim
Wezwaniem do całkowitej zmiany planów życiowych bywa powołanie do kapłaństwa, do zakonu, do konkretnego zawodu, do opieki nad chorym członkiem rodziny, do zaangażowania społecznego i politycznego (jako wyraz troski o wspólne dobro). Tym wezwaniem może być też choroba i niepełnosprawność.
zdjęcie: Loft Gallery
2020-11-30
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mt 4, 18-22
I tydzień adwentu, święto św. Andrzeja Apostoła
Jedno spotkanie, spojrzenie i słowa Jezusa „pójdźcie za Mną”, całkowicie zmieniły życiowe plany braci Szymona i Andrzeja. Mamy I tydzień adwentu. U początku adwentu jest jedno spotkanie Wysłannika Boga z Dziewczyną z Nazaretu, spotkanie, które całkowicie zmieniło Jej plan na życie. W biografii wielu świętych są takie spotkania, słowa, które całkowicie zmieniły ich plan na życie. Szawła pod Damaszkiem Jezus zawołał po imieniu i „uczynił go” apostołem Pawłem. Matkę Teresę z Kalkuty prosił, aby zostawiła swoje (dobre przecież) zakonne życie i służyła Mu w najbiedniejszych. Adamowi Chmielowskiemu pokazał, że najpiękniejsze obrazy maluje serce pełne miłości i „uczynił go” bratem Albertem.
Każdy ma jakiś pomysł, jakiś plan na swoje życie. To dobrze, ale… W każdym momencie życia trzeba być gotowym na spotkanie Jezusa, na usłyszenie Jego wezwania, na całkowitą zmianę planów. Trzeba być uważnym, bo Jezus – cichy i pokornego serca – nie narzuca się, szanuje naszą wolność i można Mu odpowiedzieć: „dziękuję, NIE!”.
Wezwaniem do całkowitej zmiany planów życiowych bywa powołanie do kapłaństwa, do zakonu, do konkretnego zawodu, do opieki nad chorym członkiem rodziny, do zaangażowania społecznego i politycznego (jako wyraz troski o wspólne dobro). Tym wezwaniem może być też choroba i niepełnosprawność. Trzeba czuwać, aby usłyszeć wezwanie Jezusa, trzeba coś (często wszystko – łódź, sieci) zostawić, trzeba zaufać, że Jego plan na moje życie jest najlepszy, o niebo lepszy od mojego!
Jezu, ufam Tobie.
