Zbawienny ciężar

Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 11, 25-30
V tydzień wielkanocny

„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”. Te słowa odsłaniają tajemnicę Jezusowego Serca oraz Jego wrażliwość na utrudzenie i słabość ludzi. Tylko Bóg może dać człowiekowi ostateczne ukojenie i odpoczynek. Dlatego Jezus zaprasza do podjęcia trudu życia wraz z Nim. Określenia: „jarzmo” i „ciężar” odnoszą się do obowiązków, jakie nakłada na człowieka Boże prawo. Jezus nie zwalnia z nich. Nie obiecuje łatwego, przyjemnego i bezproblemowego życia u Jego boku.

Jego jarzmem jest miłość – najważniejsze i najbardziej wymagające przykazanie w królestwie Boga. Kto podejmuje realizację prawa miłości, znajduje w nim krzepiącą i leczącą łaskę. Kto jednak decyduje się kochać, będzie musiał zgodzić się także na cierpienia, odrzucenie i liczne upokorzenia. Wypowiedź Jezusa zaprzecza opinii, że receptą na ludzkie szczęście jest wolność od wszelkich praw i życie według własnego widzimisię. Jedynie poddanie się wymagającemu prawu Chrystusa i naśladowanie Go, pozwala człowiekowi przeżywać życie nie jako przytłaczający ciężar, lecz jako dar i zadanie. Pozwala mu odkryć w życiu plan Boga, którego wolą i pragnieniem jest ludzkie szczęście. Dlatego warto w świetle dzisiejszej Ewangelii spojrzeć na otaczającą nas rzeczywistość i coraz to nowe propozycje „szczęścia” płynące z jej strony: eutanazja dla zmęczonych życiem, aborcja na życzenie, apostazja wśród młodzieży w imię wolności wyboru... Takie zrzucanie z siebie „jarzma” Bożego prawa, nie sprawi, że życie będzie lżejsze i szczęśliwsze. To droga donikąd, dająca jedynie pozory szczęścia.

Autorzy tekstów, Cogiel Renata Katarzyna, Rozważanie, Komentarz do ewangelii