Jak osiągnąć zbawienie?

Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 19, 23-30
XX tydzień zwykły

Celem naszego życia na ziemi jest osiągnięcie Królestwa Bożego, jest zbawienie. Człowiek nie może sam się zbawić, może jedynie zaufać Bogu, natomiast  nas zbawia Bóg,  znając, co jest w naszym sercu, znając motywy naszego działania, naszego zachowania w całym życiu.

Czy warunkiem zbawienia jest bycie ubogim, nie posiadanie bogactwa? Nie. Przecież Pan Bóg powiedział, że mamy czynić sobie ziemię poddaną i bogactwo nie musi przeszkadzać zbawieniu. Ważne jest jednak, w jaki sposób zdobywamy dobra i jaki jest nasz stosunek do nich. Jeżeli do posiadania dobra dochodzimy za wszelką cenę, nie licząc się z Bogiem, zapominając o Nim, krzywdząc po drodze naszych współbraci, nie pomagając potrzebującym, to taka postawa na pewno nie pomoże w osiągnięciu zbawienia.

We wcześniejszym fragmencie Ewangelii św. Mateusza pokazane jest spotkanie Jezusa z młodzieńcem, który pyta Jezusa, co ma czynić, by osiągnąć życie wieczne. Jezus mu odpowiada, by zachował przykazania z Dekalogu. Skoro jednak młodzieniec zachowuje Dekalog a nie jest do końca szczęśliwy, słyszy kolejne słowa Jezusa: „Jeżeli chcesz być doskonały, to idź i sprzedaj co posiadasz i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie”. Młodzieniec odszedł zasmucony, bo miał wiele bogactw i nie stać go było na takie radykalne posunięcie.

Wyrażając obawy Apostołów co do tego, kto może być zbawiony, Piotr odezwawszy się, zapytał Jezusa: „Oto my zostawiliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą. Co więc będziemy mieli?” Jezus odpowiedział, że każdy, kto zostawi dom, czy braci, czy siostry, czy ojca, czy matkę, czy dzieci, czy pola dla Jego imienia, sto razy tyle otrzyma i odziedziczy życie wieczne. 

Jeżeli nie stać nas na radykalizm pozbycia się wszystkich dóbr, pamiętajmy o cnocie dzielenia się dobrem z bliźnimi i wypełnianiu przykazań zawartych w Dekalogu w każdym dniu naszego życia.

Autorzy tekstów, Hrapkiewicz Helena, Rozważanie, Komentarz do ewangelii