Trwać w przyjaźni z Panem

Komentarz do fragmentu Ewangelii J 15, 9-17
VIII tydzień zwykły

Kolejny raz Jezus nawołuje do miłości Boga ale i do miłości człowieka. Miłość Boga to przede wszystkim przestrzeganie Jego przykazań, które są pomocą czy wskazówką dla tych, którzy chcą osiągnąć Królestwo Boże. Przykazania są skierowane przede wszystkim do tych, którzy chcą służyć Bogu. Każda, dobrze odprawiona spowiedź święta jest okazją do przypomnienia przykazań Bożych i kolejnego uświadomienia sobie, na ile są one przez nas zachowywane w codziennym życiu. Jezus nazywa nas swoimi przyjaciółmi, jeżeli będziemy zachowywali Jego przykazania, a przyjaźń zobowiązuje. Być przyjacielem Jezusa to dar i łaska, bo to Jezus nas wybrał, a naszym zadaniem jest trwać w tej przyjaźni.

Jezus mówi w tej Ewangelii: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swe odda za swoich przyjaciół. Wy będziecie moimi przyjaciółmi, jeśli spełniać będziecie, co ja wam nakazuję”. Zbliża się Wielki Post, a więc okres, w którym szczególnie wracamy myślą do męki i śmierci Chrystusa. Udział w nabożeństwach, w rekolekcjach wielkopostnych niech będzie wyrazem naszej miłości do Jezusa.

I dalej Jezus mówi: „…powołałem was do tego, abyście szli i wydawali owoc i by owoc wasz trwał, tak że o cokolwiek poprosicie Ojca w imię moje, da wam. To wam nakazuję, abyście się wzajemnie miłowali”. Owocem miłości Boga będzie między innymi miłość bliźniego. W tym skonfliktowanym świecie tak bardzo potrzeba miłości i pokoju. Jako pojedyncze osoby nie mamy wpływu na polików i ich  konfliktowe decyzje i działania, ale mamy wpływ, dzięki modlitwie, na pokój własnego serca, pokój i miłość w naszych  rodzinach, w społecznościach, w których jesteśmy członkami. Niech Wielki Post będzie czasem wzmożonej modlitwy o pokój i miłość do Boga i ludzi.

Autorzy tekstów, Hrapkiewicz Helena, Rozważanie, Komentarz do ewangelii