Iść i głosić
Słowo „idźcie” wyraźnie wskazuje na pewną dynamikę misji apostolskiej. Wymaga ona pójścia do innych, wskazuje na wezwanie do opuszczenia strefy komfortu, środowiska, które się dobrze zna. Dotarcie do „wszystkich narodów” będzie wymagało pójścia do miejsc, w których ich można znaleźć.
2024-05-26
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 16, 16-20
Uroczystość Trójcy Przenajświętszej
W uroczystość Trójcy Przenajświętszej Kościół, nasza dobra matka daje nam do rozważenia słowa z zakończenia Ewangelii według Świętego Mateusza (Mt 28: 16-20). Fragment ten otwierają słowa wiersza szesnastego (16): „Jedenastu uczniów poszło do Galilei, na górę, tak jak im Jezus nakazał”. Słowo: „góra” wskazuje na coś wyjątkowego, a słowo „nakazał”, że ten co wzywa to ktoś kto ma władzę. Cała Biblia naszpikowana jest opisami, w których widzimy Boga działającego z mocą na górze. Na górze Bóg objawia się Mojżeszowi, na górze zawiera przymierze z Izraelem, na górze daje przykazania, na górze Jezus objawia swoją boską chwałę, na górze umiera. Dokładnie tak samo jest w opisie dzisiejszej Ewangelii. To oznacza, że Jezusowe działanie ma szczególne znaczenie i to Jego działanie jest bardzo ważne. Jezus wzywa Apostołów na górę i tam na tej górze roztacza On perspektywę ich misji. Apostołowie (Jedenastu), czyli nie wszyscy uczniowie Jezusa, ale konkretna grupa uczniów gdy Go zobaczyli oddali mu hołd, inne tłumaczenia używają słowa „pokłon”. To wyraźnie wskazuje, że uznają w postaci Jezusa Pana, choć ewangelista otwarcie mówi o wątpliwościach i niedowierzaniu w postawie „Jedenastu”. Pozwolę sobie tutaj na małą dygresję. W naszym powołaniu jest bardzo podobnie: będą wątpliwości, ale jeśli będziemy pokorni i uniżeni przed Bogiem, to nasze niedowiarstwo nie będzie stanowić poważnej przeszkody w realizacji Bożej woli i czynienia Jego misji na ziemi.
Teraz przyjrzyjmy się dokładniej temu, czego Jezus oczekuje od Jedenastu: „Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi”. Nawet to lakoniczne zdanie pokazuje jak wszechmogący Bóg jest blisko człowieka, jak bardzo go kocha, jak blisko jest tych, którzy za chwilę pójdą w Jego imię już nie tylko do dzieci Izraela, ale do całego świata, do dzieci każdego narodu. W następnych wersach Jezus wyraża konkretnie swój nakaz. Chce On od „Jedenastu” następujących rzeczy: idźcie; nauczajcie – inne tłumaczenia:pozyskujcie uczniów, czyńcie uczniami; chrzcijcie; formujcie – „uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem”.
Słowo „idźcie” wyraźnie wskazuje na pewną dynamikę misji apostolskiej. Wymaga ona pójścia do innych, wskazuje na wezwanie do opuszczenia strefy komfortu, środowiska, które się dobrze zna. Dotarcie do „wszystkich narodów” będzie wymagało pójścia do miejsc, w których ich można znaleźć. „Nauczajcie” lub też inne tłumaczenia takie jak: „pozyskujcie uczniów”lub też „czyńcie uczniami”. Wskazuje na inny aspekt tej misji Jezusowej powierzonej apostołom a mianowicie trzeba dać świadectwo, że warto być uczniem Jezusa. Ktoś kiedyś ktoś powiedział: „głoście Jezusa i używajcie słów tylko wtedy jak to będzie konieczne”. To ma doprowadzić do nawrócenia do Boga i chrztu w imię Trójcy Przenajświętszej. Kolejnym elementem tej misji jest formacja. Jezus mówi: „uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem”. Nowo narodzony uczeń Jezusa będzie potrzebował wzrastać w wierze poprzez formację w Kościele- we wspólnocie uczniów Jezusa.
Warto dziś zatrzymać się i podjąć refleksję nad swoją formacją chrześcijańską i zapytać w jaki sposób formuje się moja wiara? Gdzie uczę się wiary? Może jest to wspólnota uczniów Jezusa w Żywym Różańcu lub Legionie Maryi, Oazie, Trzecim Zakonie Świętego Franciszka lub innej grupie. Może jest to inna forma pogłębiania wiary: książka, radio, internet? Trzeba się też pytać samego siebie o aspekt apostolski. Kogo „zrodziłem” do żywej wiary? Dla kogo stałem się duchowym ojcem lub matką?
