Święty Błażej i św. Agata – lutowi pomocnicy w dolegliwościach
Choć luty to najkrótszy miesiąc w roku, nie brakuje w nim liturgicznych wspomnień świętych – patronów i pomocników w różnych dolegliwościach. Oprócz tego jest to miesiąc, w którym obchodzony jest Światowy Dzień Walki z Rakiem (4 lutego),Światowy Dzień Chorego (11 lutego), Światowy Dzień Walki z Depresją (23 lutego) i Światowy Dzień Chorób Rzadkich (28 lub 29.02)
2024-02-02
Choć luty to najkrótszy miesiąc w roku, nie brakuje w nim liturgicznych wspomnień świętych – patronów i pomocników w różnych dolegliwościach. Oprócz tego jest to miesiąc, w którym obchodzony jest Światowy Dzień Walki z Rakiem (4 lutego), Światowy Dzień Chorego (11 lutego), Światowy Dzień Walki z Depresją (23 lutego) i Światowy Dzień Chorób Rzadkich (28 lub 29.02)
Gdy boli gardło wzywaj św. Błażeja
Jest taki dzień w roku, kiedy kapłani w kościołach dotykają szyi zgromadzonych wiernych skrzyżowanymi świecami woskowymi. Obrzęd ten połączony z modlitwą ma uchronić nas od wszelakich dolegliwości i chorób gardła, a świece nazywa się – od imienia świętego biskupa-męczennika, z którego wstawiennictwa wówczas korzystamy – „błażejkami”.
Święty Błażej pochodził z Cezarei Kapadockiej, ojczyzny św. Bazylego Wielkiego, św. Grzegorza z Nazjanzu, św. Grzegorza z Nyssy, św. Piotra z Sebasty, św. Cezarego i wielu innych. Był to niegdyś jeden z najbujniejszych ośrodków życia chrześcijańskiego. Błażej studiował filozofię, został jednak lekarzem. Po pewnym czasie porzucił swój zawód i podjął życie na pustyni. Stamtąd wezwano go na stolicę biskupią w położonej nieopodal Sebaście. Podczas prześladowań za cesarza Licyniusza uciekł do jednej z pieczar górskich, skąd nadal rządził swoją diecezją. Ktoś jednak doniósł o miejscu jego pobytu. Został aresztowany i uwięziony. W lochu więziennym umacniał swój lud w wierności Chrystusowi. Tam właśnie miał cudownie uleczyć syna pewnej kobiety, któremu gardło przebiła ość i nie można było jej usunąć. Chłopcu groziło uduszenie. Dla upamiętnienia tego wydarzenia Kościół do dziś w dniu św. Błażeja błogosławi gardła.
Kiedy daremne okazały się wobec niezłomnego biskupa namowy i groźby, by zmusić go do odstępstwa od wiary, zastosowano wobec niego najokrutniejsze tortury. Ścięto go mieczem prawdopodobnie w 316 r.
Piękne ciało i piękna dusza – św. Agata
Dwa sycylijskie miasta – Palermo i Katania – ubiegają się o sławę wydania na świat tej świętej Męczenniczki. Gdzie faktycznie Agata przyszła na świat, nie wiadomo. Wiadomo natomiast, że męczeńską śmierć poniosła w Katanii w 251 roku.
Święta Agata urodziła się w bardzo zamożnej rodzinie chrześcijańskiej. Odznaczała się nadzwyczajnym wdziękiem i urodą. Tradycja głosi, że rodzice nadali jej greckie imię Agatha, które po polsku oznacza „dobra”, bo oprócz zewnętrznego piękna wyróżniało ją także szlachetne usposobienie.
Uroda Agaty przyciągała spojrzenia licznych adoratorów. Zwrócił na nią uwagę również sycylijski namiestnik imieniem Kwincjan, proponując jej małżeństwo. Ponieważ Agata postanowiła swoje życie poświęcić Bogu, ślubując Mu dozgonne dziewictwo, odrzuciła oświadczyny Kwincjana. Ten poczuł się niezwykle urażony i poprzysiągł zemstę. Domyślił się, że odmowa Agaty ma związek z jej wiarą i postanowił nakłonić ją do porzucenia chrześcijaństwa. Trwały wówczas prześladowania chrześcijan, zarządzone przez cesarza Decjusza. Kwincjan aresztował więc Agatę. Próbował ją zniesławić przez pozbawienie jej dziewiczej niewinności, dlatego oddał ją pod opiekę pewnej rozpustnej kobiety, imieniem Afrodyssa. Kiedy te działania spełzły na niczym, namiestnik skazał Agatę na tortury, podczas których odcięto jej piersi. W tym czasie miasto nawiedziło trzęsienie ziemi, w którym zginęło wielu pogan. Przerażony namiestnik nakazał zaprzestać mąk, gdyż dostrzegł w tym karę Bożą. Ostatecznie Agata poniosła śmierć, rzucona na rozżarzone węgle.
Rok po śmierci Agaty na Sycylii wybuchł wulkan Etna i lawa zagrażała Katanii. Wówczas ludność udała się z procesją do grobu Agaty, kierując w stronę lawy jej welon, który podczas jej tortur w ogniu jako jedyny nie uległ spaleniu. Lawa zmieniła swój kierunek i Katania została ocalona. Od tego czasu Agata była czczona jako święta chroniąca od ognia, a jej welon słynął z cudownych uzdrowień.
Obecnie w dzień św. Agaty (5 lutego) poświęca się pieczywo, sól i wodę, które mają chronić domostwa od pożarów i piorunów. Niegdyś, szczególnie w Katanii, poświęcone kawałki chleba wrzucano do ognia, by wiatr odwrócił pożar w kierunku przeciwnym. W dniu jej pamięci karmiono bydło poświęconą solą i chlebem, by je uchronić od zarazy. Święta Agata jest patronką Sycylii, miasta Katanii oraz kobiet cierpiących na nowotwory i inne choroby piersi.