Do kogo idziesz w swoim utrudzeniu?
Tylko w Nim odnajdziemy prawdziwe pokrzepienie, siłę i ukojenie, którego tak bardzo potrzebujemy. Odzyskamy radość i nadzieję. Otrzymamy od Niego pokój, którego świat dać nie może.
2023-12-12
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 11, 28-30
II tydzień Adwentu
Słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii są jak balsam na serce tych wszystkich, którzy czują się utrudzeni i obciążeni. A któż z nas tak się nie czuje? Szczególnie w tym czasie, kiedy pochłonięci jesteśmy świątecznymi przygotowaniami. Choć pewnie postanawialiśmy, że tym razem przeżyjemy Adwent na spokojnie, oczekując na przyjście Jezusa. Ale niestety znów nam to nie wychodzi.
Mimo wszystko znajdź dziś chwilę czasu, by pomyśleć, co robisz gdy odczuwasz utrudzenie, przytłoczenie codziennością, życiem? Może masz ochotę uciec? Ja mam tak nieraz. Albo starasz się wtedy robić coś na przekór: szukasz kogoś, kto Ci pomoże, wysłucha, albo zatapiasz się w różnych przyjemnościach? Jednak czy te wszystkie formy ucieczki, sposoby zrzucenia z siebie tego męczącego ciężaru, przynoszą Ci ulgę? A może wracasz do szarej rzeczywistości z jeszcze większą frustracją?
Czy kiedykolwiek odczuwając trud życia, choroby, problemów przyszłaś, przeszedłeś z tym do Jezusa? On dziś w Ewangelii zachęca do tego: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”. Tylko w Nim odnajdziemy prawdziwe pokrzepienie, siłę i ukojenie, którego tak bardzo potrzebujemy. Odzyskamy radość i nadzieję. Otrzymamy od Niego pokój, którego świat dać nie może. Bo Jezus jest naszym Zbawicielem, potężnym Bogiem o łagodnym i pokornym Sercu, któremu zależy na każdym z nas, bez wyjątku. On zna nas lepiej niż my znamy samych siebie, wie z czym się zmagamy, co przeżywamy. Jednak szanuje naszą wolną wolę. Dlatego chce, abyśmy sami przyszli do Niego z całym naszym bólem, smutkiem, bezsilnością i opowiedzieli Mu o tym, co nas udręcza. On nie zostawi nas samymi, ale będzie z nami niósł to jarzmo, bo jak sam mówi: „jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”. Dlatego właśnie mamy wziąć Jego jarzmo, czyli iść z Nim w parze. To On przejmie cały ciężar. Nie obiecuje, że usunie z naszego życia wszelkie problemy, ale że będzie z nami w tym wszystkim, co niesiemy każdego dnia, w każdym naszym trudzie i zmaganiu. I tylko On ma moc przeprowadzić nas przez wszelkie trudne doświadczenia, wyprowadzając z nich dobro. Idąc z Jezusem zobaczymy, jak wiele w tej naszej zwyczajnej i nieraz trudnej codzienności jest dobra i powodów do wdzięczności, uwielbienia Boga. Zauważymy, że to nie my sami daliśmy radę, ale że to Jezus umacnia nas swoją łaską i czyni cuda w naszym życiu.
Panie Jezu, zapraszam Cię do mojego życia, do mojej codzienności. Chcę wszystko przeżywać z Tobą i uczyć się od Ciebie łagodności i pokory. Uczyń moje serce podobnym do Twojego Serca.
