Gość w dom, Bóg w dom
Zawsze, jeśli tylko dasz siebie Bogu, swój czas, jeśli przyjmiesz Go, Jego słowo to zyskasz. Nie jest tu najistotniejszym obfitość stołu, atrakcje kulinarne czy biesiadne lecz obecność i gotowość słuchania.
2023-10-10
Komentarz do fragmentu Ewangelii
XXVII tydzień zwykły
Nie wiemy, po co przyszedł do tej wsi, może chciał odpocząć, zmierzając do Jerozolimy (Betania leży w drodze między Jerychem i Jerozolimą). Skorzystał z zaproszenia Marty, nie dziwi więc, że chciała Go ugościć najlepiej jak mogła, prawdopodobnie nie była to pierwsza wizyta w ich domu, skoro Jezus zna imię drugiej siostry i nie ostatnia, gdyż wiemy, że na krótko przed swoją śmiercią przybędzie tam, by wskrzesić Łazarza. Głębią tej sceny przekazanej w dzisiejszym fragmencie kreślonym piórem Łukasza jest to, że kto przyjmuje gościa, początkowo jest tym, który świadczy grzeczność, dobro, w rzeczywistości jednak staje się obdarowanym. Zawsze, jeśli tylko dasz siebie Bogu, swój czas, jeśli przyjmiesz Go, Jego słowo to zyskasz. Nie jest tu najistotniejszym obfitość stołu, atrakcje kulinarne czy biesiadne lecz obecność i gotowość słuchania.
Nie raz zdarzyło mi się słyszeć w konfesjonale o braku obecności na niedzielnej mszy – z usprawiedliwieniem: bo wie ksiądz, goście przyjechali... Zawsze wtedy mówię, że to okazja do katechezy o prymacie Boga, zawsze można przeprosić a może i zaprosić przybyłych gości najpierw do stołu słowa i Eucharystii, a potem tego w swoim domu. Prawdziwy gość się nie obrazi z tego powodu, a ty pokażesz świadectwo wiary i swoje zatroskanie o Boga w sercu swoim i tych, którzy przybywają.
