Patrząc na Krzyż
O Boże, przymnóż mi wiary, ufności i pokory. Daj mi siłę nieść krzyż swój i tych, których mi powierzyłeś. Daj mi mądrość, bym potrafiła innym wskazać na Krzyż Twojego Syna jako wybawienie i łaskę.
zdjęcie: Archiwum prywatne
2023-09-14
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 3, 13-17
XXIII tydzień zwykły, święto Podwyższenia Krzyża Świętego
W dobie panującego jeszcze do niedawna Covidu i wielu różnych kataklizmów, dzisiejsza liturgia słowa wydaje mi się niezwykle aktualna.
W zamęcie spowodowanym niewiernością Izraelitów, Bóg dał im miedzianego węża, w którym mogli szukać ratunku. Mi zaś daje swojego własnego Syna. W Nim mogę znaleźć ratunek dla duszy i ciała, bo to Bóg jest Panem i Stworzycielem ich obu.
To w Chrystusie i przez Chrystusa muszę szukać drogi do Boga, swoją mękę schować w Jego męce, swój krzyż nieść, patrząc na Jego krzyż. Choć czasem jest tak ciężko. Choć czasem wydaje mi się, że to już za dużo, że nie dam rady. Chrystus nie powiedział, że nie da rady, pokornie milczał i ufał. Jak ciężko mi ufać, gdy życie się wali, gdy nic już nie jest oczywiste. O Boże, przymnóż mi wiary, ufności i pokory. Daj mi siłę nieść krzyż swój i tych, których mi powierzyłeś. Daj mi mądrość, bym potrafiła innym wskazać na Krzyż Twojego Syna jako wybawienie i łaskę.
