Poznać zamysły serca

Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 7, 1-5
XII tydzień zwykły

Osądzanie to być może ciągle powtarzany grzech, z którego trzeba nam się spowiadać. Dlaczego tak się dzieje? Czemu robimy to z taką łatwością, jakby automatycznie? Biblia Jerozolimska odsyła nas do wersetu z listu św. Pawła do Rzymian. Autor pisze, aby nie sądzić przedwcześnie, dopóki Pan nie rozjaśni tego, co w ciemności ukryte. Jak wiele każda sprawa zawiera ciemności. Jak mało wiemy, ile informacji nigdy do nas nie dotrze, jak niewiele często tak naprawdę chcemy wiedzieć, zanim wytoczymy działa osądu?

Święty Paweł dodaje, że sądzić możemy dopiero wtedy, gdy Pan rozjaśni zamysły serc. I to wydaje się ogromną przeszkodą do pokonania. Czy możemy poznać zamysły serca innego człowieka? Nigdy do końca, nawet jeżeli chce i potrafi nam o tym powiedzieć. Możemy natomiast z pomocą Ducha Świętego wejść na drogę poznania ukrytych zamysłów swojego serca. Możemy na przykład zobaczyć problem, który jest jak ogromna belka w oku, tak wielki że nawet najmniejsze podobieństwo, jak takie drobne drzazgi u innych będą powodowały niepokój, agresję czy chęć odwetu. Jeżeli zobaczymy swoją biedę, to może w pełni przejrzyjmy, aby pomóc innym.
Jezus jest bardzo radykalny, osąd zawsze wraca, z taką siłą z jaką my go wypowiadamy.

Autorzy tekstów, Bartoszewska Łucja, Rozważanie, Komentarz do ewangelii