Drodzy Chorzy!
11 lutego br. obchodzony jest XXXI Światowy Dzień Chorego.

2023-02-02
We wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, 11 lutego, będziemy obchodzić XXXI Światowy Dzień Chorego. Obchody Światowego Dnia Chorego zapoczątkował św. Jan Paweł II, uwrażliwiając wspólnotę Kościoła oraz ogólnoludzką społeczność na problemy osób chorych. Kontynuatorami św. Jana Pawła II i jego troski duszpasterskiej o chorych, byli papieże Benedykt XVI oraz Franciszek.
Od 2022 r. przybywający do Lourdes rozważają słowa Maryi wypowiedziane przez Nią do św. Bernadetty 2 marca 1858 r.: „Idź i powiedz kapłanom, aby zbudowali tutaj kaplicę i żeby przyszli w procesji”. W zeszłym roku uczestnicy IV Pielgrzymki Chorych z Archidiecezji Katowickiej, reprezentanci chorych z Polski, byli w Lourdes, zawierzając Kościół, Apostolstwo Chorych oraz siebie Matce Bożej. Każdy Parafialny Dzień Chorego, każdorazowa wizyta kapłana przy łóżku chorego, również są spotkaniem z Matką Bożą Uzdrowieniem Chorych. Tajemnica Lourdes i spotkania z Maryją niejako urzeczywistniają się przy każdym chorym otwierającym się na łaskę wiary.
Serdecznie Was pozdrawiam i proszę Matkę Bożą o tę łaskę wiary i o zdrowie dla każdego z Was. Proszę Ją, aby Jej obecność i miłość wypełniła każdą Waszą samotność i zaleczyła każdy Wasz ból. W tym dniu, 11 lutego, będę modlił się za Was w parafii Trójcy Przenajświętszej w Rudzie Śląskiej Kochłowicach, gdzie znajduje się Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes. Dzień wcześniej będę łączył się z Wami duchowo, modląc się z pensjonariuszami Domu Opieki Honorata w Chorzowie Maciejkowicach.
Słowa, które 165 lat temu powiedziała Maryja do św. Bernadetty, ukazują godność osób chorych i ich duchowość, pomagają im w odkryciu sensu życia w trudnym doświadczeniu choroby i zachęcają pomagającym im w realizacji ich służebnego powołania.
Na przekazanie swojego orędzia Maryja wybrała prostą, młodziutką dziewczynę, biedną góralkę. Zwracała się do niej, podkreślając jej godność – godność osoby i godność kobiety. Nie narzucała swojej woli, pytała ją, zachęcając do współpracy w trosce o zbawienie innych. W sensie bezpośrednim prosiła ją o kościół, budowlę. Piękne sanktuarium, u podnóża Pirenejów, wkrótce zostało wybudowane. Maryja jednak prosiła o Kościół nie tylko w sensie materialnym. Mówiła o Nim również w sensie duchowym. Myślała o wspólnocie troszczącej się o zbawienie swoje i innych. Od samego początku objawień obecna była w Lourdes modlitwa, zwłaszcza różańcowa.
Tym, co szczególnie buduje Kościół – na co zwracała uwagę Maryja w Lourdes – jest właśnie modlitwa oraz ofiara cierpienia za grzeszników. Bernadetta zrealizowała tę misję, gdy jako siostra zakonna doświadczała wielu cierpień fizycznych i duchowych, które z pogodą ducha ofiarowała za innych.
Każda osoba chora odkrywając swoją godność dzięki doświadczeniu wiary i pomocy innych, podobnie jak św. Bernadetta może pójść dalej, głębiej drogą wiary. Z miłości do innych, do Kościoła, osób tworzących wspólnotę rodzinną, może ofiarować Bogu: swój czas, swoją modlitwę oraz to, co trudne – cierpienie. Przez to przyczynia się do zbawienia swojego i innych. Ważną rolę w tej drodze wiary odgrywają bliscy, rodzina, służba zdrowia, osoby konsekrowane, nadzwyczajni szafarze Komunii świętej oraz kapłani.
Znamienny był pierwszy cud uzdrowienia w Lourdes, który miał miejsce 28 lutego 1858 r. W tym dniu do Groty Objawień wraz z wielką rzeszą wiernych przybyła pewna matka, będąca w stanie błogosławionym. Miała sparaliżowaną rękę. Zanurzyła ją w wodzie, paraliż ustąpił. Dziękując Bogu za uzdrowienie, w drodze powrotnej do domu poczuła bóle porodowe. Modliła się: „Najświętsza Dziewico, jeśli to Ty mnie uzdrowiłaś, pozwól mi wrócić do domu”. Po powrocie wydała na świat dziecko – syna. W przyszłości ów syn został kapłanem.
W Kościele, o którego świętość i wspólnotę troszczyła się Matka Boża w Lourdes, i nadal to czyni, ważną rolę spełniają kapłani. Głoszą Słowo Boże i udzielają sakramentów świętych. To ważne umocnienie wiary dla chorego. Niedawno udzielając sakramentu namaszczenia w pewnym Zakładzie Opieki Leczniczej, widziałem wzruszenie chorych będące znakiem ich wewnętrznej pociechy. Drodzy Chorzy, zapraszajcie kapłanów, by głosili Wam Słowo Boże, by udzielali Wam sakramentów. Proście Dobrego Boga o łaskę świętych powołań do służby Bożej.
Zobacz całą zawartość numeru ►