Ucieszyć się obecnością Pana
Jezus uczy nas, że nawet w beznadziejnych sytuacjach On zawsze jest z nami. Gdziekolwiek jesteśmy, cokolwiek robimy i z kimkolwiek przebywamy, On zawsze tam jest.
2022-07-29
Rozważanie do fragmentu Ewangelii J 11, 19-27
XVII tydzień zwykły
Tak bardzo każdy z nas potrzebuje pocieszenia. W dzisiejszej Ewangelii czytamy o Żydach, którzy przybyli do Marty i Marii, aby je pocieszyć. Cóż za pocieszenie mogli jednak ofiarować. Śmierć, strata definitywna, to doświadczenie tak traumatyczne, że żadne pocieszenie nie przyniesie pożądanego skutku. Dopiero Jezus przynosi prawdziwe pocieszenie. On jeden może bowiem powiedzieć: Twój brat powstanie z martwych. To jedyne skuteczne pocieszenie: ogłosić zmartwychwstanie umarłych.
Marta wraz ze swoją siostrą Marią i bratem Łazarzem wiele razy gościła w swoim domu Jezusa, bo był On ich przyjacielem, i cieszyła się darem Jego obecności. Marta bezgranicznie ufała Jezusowi, nawet gdy spóźnił się z przybyciem, a jej brat umarł. Ufność ta była fundamentem cudu wskrzeszenia Łazarza. Marta jako pierwsza w Ewangelii wyznała wiarę w Jezusa, który jest zmartwychwstaniem i życiem, i natychmiast doświadczyła, co to znaczy dla jej życia i dla jej najbliższych.
Jak bardzo ważna w życiu każdego chrześcijanina jest prawda o zmartwychwstaniu. O tej prawdzie dowiaduje się Marta w dzisiejszej Ewangelii. Jej odpowiedź «Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat». mówi bardzo dużo o wierze Marty. A ja czy mam wiarę Marty? To pytanie, na które muszę odpowiedzieć całym moim życiem.
Jezus uczy nas, że nawet w beznadziejnych sytuacjach On zawsze jest z nami. Gdziekolwiek jesteśmy, cokolwiek robimy i z kimkolwiek przebywamy, On zawsze tam jest. Sama nasza świadomość tego, że jest ktoś, kto ogarnia nasze słabości i lęki, ale też i sukcesy i radości życiowe, pomaga w kroczeniu z sercem do celu, jakim jest nasze zbawienie…
