Proście!
Dzisiejsza Ewangelia przypomina nam o tym, że możemy Boga prosić.
2022-05-28
Rozważanie do fragmentu Ewangelii J 16, 23b-28
VI tydzień wielkanocny
Czy jestem gotowa na to, żeby prosić? Żeby prosić tak prawdziwie – nie o to, co wydaje mi się dobre dla mnie, ale o to, co Bóg uważa dla mnie dobrym? Jego plany nie są bowiem zawsze zgodne z naszymi. To On ma ogólną perspektywę, jakże daleko większą od mojej. To On widzi nie tylko moje małe nadzieje i pragnienia, ale także te potrzeby, których nie widzę ja.
W tym proszeniu niezwykle ważne jest zaufanie. Gotowość na poprowadzenie się przez Boga ścieżkami, które On Sam nam przygotował. Gotowość na przyjęcie rzeczy nie zawsze zgodnych z naszym krótkowzrocznym planem. Tylko w ten sposób będziemy potrafili bowiem ze spokojem serca dać się poprowadzić.
Przed Bogiem jesteśmy jak dzieci. One też nie zawsze rozumieją wskazówek swoich rodziców. Często się nawet z nimi nie zgadzają. Nie zdają sobie bowiem sprawy z możliwych zagrożeń i komplikacji. Perspektywa, którą posiada Bóg, jest o wiele większa niż nasze rozumowanie.
Dajmy się więc poprowadzić. Bądźmy gotowi na proszenie, ale też na możliwość innego obrotu spraw niż ten, którego sobie życzymy. Boski plan ma nas doprowadzić do wieczności. Pamiętajmy, że Bóg jest doskonały i dobrze wie, które ścieżki życia będą dla nas najlepsze.
