Żyć miłością
Dobrze byłoby na nowo uwierzyć, że prawdziwie miłość wystarczy.
2021-03-12
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mk 12, 28b-34
III tydzień Wielkiego Postu
Na lekcjach religii uczono nas, że największe przykazanie to przykazanie miłości Boga i bliźniego: „Będziesz miłował Pana Boga swego z całego swego serca, całej swojej duszy i ze wszystkich swoich sił; a bliźniego swego jak siebie samego”. W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus wyjaśnia, że ci, którzy to podwójne przykazanie uważają za najważniejsze, „niedaleko są od królestwa Bożego”.
Mając to na uwadze, starajmy się swoje serca otwierać na miłość – w codzienności, w naszych wzajemnych relacjach, we wszystkich podejmowanych decyzjach. Starajmy się żyć miłością! I chociaż o miłości słyszymy nieustannie, chociaż wydaje nam się, że już wszystko wiemy, że wszystkie słowa już zostały wypowiedziane, że dobrze rozumiemy Ewangelię, że pamiętamy o przykazaniu miłości bliźniego, to jednak warto świadomie dążyć do odświeżania w sobie otwarcia na miłość Boga, otwarcia się na przykazanie miłości; takiego otwarcia, aby nie tylko znać to przykazanie, wiedzieć o nim sporo, nie tylko rozumieć, że należy nim żyć, ale prawdziwie zacząć żyć tym przykazaniem, realizując je z wielką ufnością, pozostawiając poza sobą wiarę w siłę materii, pozostawiając swoją wiarę w siłę ludzkich mocy. Dobrze byłoby na nowo uwierzyć, że prawdziwie miłość wystarczy.
Ojcze nieskończenie dobry, wlej w moje serce taką miłość, by podobało mi się to, co się Tobie podoba, by wola Twoja stawała się moim pragnieniem, a miłość bliźniego była naśladowaniem miłości Twojego Syna.
