„Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny”
Przypowieść o dziesięciu pannach czekających na swojego oblubieńca jest jedną z czterech przypowieści według świętego Mateusza, mówiących o konieczności czuwania i stałej gotowości na przyjście Chrystusa.
zdjęcie: Loft Gallery
2019-08-09
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mt 25, 1-13
święto św. Teresy Benedykty od Krzyża
Przypowieść ta, nawiązująca do tradycji żydowskiej, według której panna młoda z druhnami oczekuje na pana młodego, ukazuje nam nas samych oczekujących na przyjście Zbawiciela.
Pierwsi chrześcijanie byli przekonani, że ponowne przyjście Chrystusa nastąpi w krótkim czasie i przygotowywali się na nie z wiarą. Współczesny człowiek jest bardzo przywiązany do życia ziemskiego i często zapomina o tym, że to życie jest tylko przygotowaniem do wieczności, a więc do celu ostatecznego. Często zachowujemy się tak, jakby to nasze życie tu na ziemi miało trwać wiecznie, szczególnie w młodości wydaje nam się, że jesteśmy nieśmiertelni.
Kogo z nas symbolizują panny roztropne? Te osoby, które przygotowują się na przyjście Pana przez całe swoje życie. Natomiast nieroztropnymi są te osoby, których aktywność jest skierowana wyłącznie na życie tu i teraz.
„Czyniąc sobie ziemię poddaną” nie zapominajmy o pełnieniu woli Boga i o tym, że do życia wiecznego nie da się przygotować w jednej chwili. Całe nasze życie jest oczekiwaniem na przyjście Pana. Obyśmy nie poddawali się bezczynności, ale przez dobre uczynki, modlitwę wypełniali wolę Boga.
