Być rodziną Boga
„Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką”
Ołtarz w Sanktuarium Najświętszej Rodziny w Krakowie
zdjęcie: www.najswietszarodzina.pl
2015-06-07
Rok B
Mk 3, 20-35
„Jak może szatan wyrzucać szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, ale koniec z nim.”
Słowa te, Jezus wypowiedział do uczonych w Piśmie, ponieważ zarzucali Mu, oni domniemany związek z władcą ciemności-szatanem. W czasie swego publicznego nauczania Jezus wielokrotnie dokonywał egzorcyzmów. Egzorcyzm ma na celu uwolnienie człowieka spod wpływu złego ducha. W jaki sposób Jezus dokonywał owego uwolnienia? Czy z mocy złego? Oczywiści że nie! Jezusowy egzorcyzm jest dokonywany mocą Ducha Świętego! Dlatego też oskarżenie uczonych w Piśmie jest niedorzeczne, a więc pozbawione jakiegokolwiek sensu i logiki. Co więcej – oskarżenie Jezusa o działanie w Nim szatana jest bluźnierstwem przeciwko mieszkającemu w Nim Duchowi Świętemu. Grzech to ciężki: bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu jest świadomym odrzuceniem łaski zbawienia. Człowiek jest stworzony do życia w komunii z Bogiem. Szatan o tym wie i będzie starał się za wszelką cenę o to, by człowiek od Boga odszedł relatywizując Jego istnienie. Tak czynili uczeni w Piśmie. Z drugiej jednak strony Jezus ukazuje nam w jaki sposób możemy trwać w Prawdzie: „Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką”. Maryja była pierwszą uczennicą swego Syna. Ona najpełniej, spośród córek Izraela, wypełniła Wolę swego Syna, a więc żyła Prawdą. Maryja pierwsza uwierzyła w zbawczą moc Ducha Bożego. Czyż Archanioł Gabriel nie dał obietnicy o poczęciu się w jej łonie za sprawą Ducha Pańskiego, Syna Bożego? Maryja nie zwątpiła, choć pewnie nie wszystko było dla niej zrozumiałym.
Mamy więc do wybrania dwie drogi: możemy wybrać pomiędzy tą, która prowadzi do szczęścia i komunii z Bogiem, a tą która prowadzi do grzechu i zguby wiecznej. Nie możemy służyć dwóm mistrzom, bowiem przynależność jednemu wyklucza lojalności wobec drugiego. Ile w nas jest z tego skłóconego królestwa, o którym mówi Jezus? Ile pragnienia podążania za natchnieniem Ducha Świętego, a na ile uległości pokusom szatana? Uczmy się od Maryi – Uczennicy Boskiego Mistrza w jaki sposób wcielać w nasze życie nauczanie Jezusa. Jak wiemy życie chrześcijanina opiera się na przykazaniu Miłości Boga i bliźniego. Przykazanie Miłości nie jest abstrakcją, lecz wiarą przejawiającą się w konkretnej rzeczywistości, a ściślej mówiąc w aspekcie dialogu i relacji z drugim człowiekiem: „ Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj!” (Mt 5, 23-24). Wierzący w Chrystusa jest więc człowiekiem pojednania, nie ma bowiem miejsca w jego sercu na „życiowy dualizm”: ofiarowując „Panu Bogu świeczką, a diabłu ogarek”. Duch Święty został nam dany i Jego moc jest w nas! Słuchajmy Jezusa, chciejmy całym naszym życiem wypełniać Wolę Bożą. A wtedy realnie staniemy się: Matkami, braćmi i siostrami zmartwychwstałego Jezusa. Kto może, niech pojmuje!
