Poślij mnie Panie
Każdy z nas jest powołany przez Chrystusa do rzeczy wielkich.
zdjęcie: Backgrounds.hd
2014-07-09
II Rok czytań
Mt 10,1-7
Pan Jezus przedstawia nam dzisiaj apostołów. Jest ich dwunastu i zostają obdarowani niezwykłymi darami. Jeśli je przyjmą, będą mieli władzę nawet nad duchami nieczystymi. Jakże to wiele dla jednego człowieka!
Gdzie w tym wszystkim jesteśmy my? Szarzy ludzie żyjący dwa tysiące lat później? Nawet nie zdajemy sobie sprawy jak blisko tych wydarzeń stawia nas Chrystus. Każdy z nas jest bowiem niezwykle hojnie obdarowany. Każdego z nas Pan posyła do niezwykłych zadań i daje na drogę największy możliwy oręż – Swoją miłość. Żyjąc nią mamy wypełniać nasze powołania. Dzięki niej nasze życie ma być świadectwem Tego, który winien być w centrum wszystkich naszych czynów.
Obdarowując nas miłością Chrystus pragnie, abyśmy dawali ją innym. Tak jak apostołowie mamy mówić o Bogu, nieść Go wszystkim tym, którzy Go nie znają albo nie potrafią Mu zawierzyć. Nasze życie ma ukazywać jak wielki jest Pan i jak bezgraniczne są Jego dary. Kto bowiem mógłby lepiej zaświadczyć o wielkości Chrystusa jak nie my – owoce Jego miłości?
Każde powołanie człowieka ma swoją wielką wartość. Nie ma hierarchii mówiącej, że jedno jest lepsze, a drugie gorsze. Kapłaństwo, małżeństwo, życie samotne – to tylko niektóre z nich. Niezależnie od tego jaką drogą podążamy w naszym życiu, musimy pamiętać kto jest jej sprawcą i do kogo winniśmy nią podążać. Wtedy będziemy żywym świadectwem Chrystusa, który pragnie wypełniać każdy ułamek naszego życia. Czy jesteśmy gotowi przyjąć dary przygotowane dla nas przez Pana?
