Co to jest pętla indukcyjna?

W kontakcie z osobami sła­bo słyszącymi, odruchowo staramy się głośniej mówić. Wydaje się też często, że wystarczy po­głośnić źródło dźwięku (np. telewizor), by osoba niedosłysząca lepiej słyszała. Tymczasem do prawidłowego słyszenia osoby korzystające z aparatów słucho­wych potrzebują nie tyle głośniejszego sygnału, ile raczej wyeliminowania za­kłóceń i zniekształceń zewnętrznych, a w szczególności pogłosu, który aparat słuchowy dodatkowo zwiększa. Pod tym względem właśnie nieoceniona jest pętla indukcyjna, która pozwala na zwiększe­nie zrozumiałości mowy o 70%, a nawet o 100%.

Pętla indukcyjna – co to jest?

Pętla indukcyjna (induktofoniczna) to potoczna nazwa systemu wspoma­gania słuchu, umożliwiającego osobie niedosłyszącej odbiór nieskazitelnie czystego i wyraźnego dźwięku poprzez cewkę telefoniczną (T), w którą wyposa­żony jest niemal każdy aparat słuchowy. Choć nie generuje żadnych dźwięków, można ją nazwać nagłośnieniem dla osób słabo słyszących.

Pętle indukcyjne są bardzo pomocne tam, gdzie zwykłe, akustyczne systemy nagłośnienia nie dają najmniejszej ko­rzyści osobie z aparatem słuchowym – zwłaszcza w miejscach, gdzie panuje duży hałas lub o dużym pogłosie. Stosuje się je również tam, gdzie potrzebna jest dobra zrozumiałość mowy, na przykład w urzędach czy biurach obsługi klien­ta. Dzięki pętlom indukcyjnym poprzez wyeliminowanie szumu z otoczenia zro­zumiałość mowy jest idealna.

Jak działa pętla?

W celu wyeliminowania niekorzyst­nych warunków akustycznych (szumów, hałasu), pętle indukcyjne wykorzystują zjawisko indukcji magnetycznej. Dźwięki zostają zamienione na pole magnetycz­ne, odbierane przez aparat słuchowy, który następnie zamienia sygnały elek­tromagnetyczne z pętli na dźwięk do­pasowany do indywidualnych potrzeb użytkownika.

Cały system wspomagania słuchu z pętlą indukcyjną składa się z odpo­wiednio zainstalowanego w pomiesz­czeniu przewodu tworzącego pętlę oraz ze specjalnego wzmacniacza pętli indukcyjnej. Do wzmacniacza podłą­czone jest źródło dźwięku – mikrofon, system nagłośnieniowy sali, CD, telewi­zor itp. Po odpowiednim wzmocnieniu, wzmacniacz podaje na przewód pętli sygnał w postaci prądu. Prąd płynący przez przewód wytwarza zmienne pole magnetyczne wewnątrz pętli, które jest odbierane przez cewkę telefoniczną (T) aparatu słuchowego lub specjalny od­biornik indukcyjny.

Po przełączeniu aparatu słuchowego z mikrofonu (M) na cewkę telefoniczną (T), cewka odbiera zmienne pole ma­gnetyczne i zamienia je z powrotem na sygnał elektryczny. Sygnał z cewki jest odpowiednio wzmocniony i do­pasowany przez aparat słuchowy do ubytku słuchu. Dzięki temu użytkow­nik aparatu słuchowego może cieszyć się wyraźnym, użytecznym sygnałem, bez żadnych zakłóceń i zniekształceń z zewnątrz.

Gdzie stosuje się pętle?

Pętle indukcyjne można stosować dosłownie wszędzie, gdzie potrzebna jest szczególnie dobra zrozumiałość mowy. Jako jedyny system, może być on instalowany w miejscach indywi­dualnej obsługi klienta. Pętle znajdują zatem zastosowanie w takich miejscach jak: teatry, sale koncertowe, kina; au­dytoria, aule, sale wykładowe, sale lekcyjne; kościoły, miejsca modlitwy; pokoje telewizyjne (w domach opie­ki, szpitalach itp.); punkty obsługi, kasy biletowe, punkty informacyjne, recepcje hotelowe; taksówki, autobusy, samoloty; muzea, wystawy; mieszka­nia, personalne niewielkie pętle do telefonów komórkowych itp.

Wśród najważniejszych zalet stosowania pętli indukcyjnej trzeba wymienić: dopasowanie dźwięku do ubytku słuchu przez aparat słucho­wy; możliwość korzystania z jednego systemu przez nieograniczoną liczbę osób; brak konieczności stosowa­nia kosztownych i mało higienicz­nych odbiorników zewnętrznych, ponieważ odbiornikiem jest sam aparat słuchowy; ekonomiczność i wszechstronność.

Kościoły w Polsce wyposażone w pętlę indukcyjną:

• Bazylika pw. św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP przy klaszto­rze Zakonu Braci Mniejszych Fran­ciszkanów, Katowice-Panewniki, ul. Panewnicka 76

• Katedra, Kielce, Plac Najświętszej Maryi Panny 3

• Kościół Księży Pallotynów, Poznań, ul. Przybyszewskiego 30

• Kościół Matki Boskiej Zwycięskiej, Poznań, os. Zwycięstwa 123

• Kościół Matki Bożej Różańcowej, Chrzanów, ul. Kusocińskiego 4

• Kościół Najświętszej Maryi Panny na Piasku, Wrocław, ul. Katedralna 12

• Kościół Najświętszej Matki Boskiej Różańcowej, Pabianice, ul. Zamkowa 39

• Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Warszawa, ul. Przy Agorze 9

• Kościół św. Antoniego z Padwy, Syry­nia, ul. Powstańców Śląskich 46

• Kościół św. Bartłomieja Apostoła, Płock, ul. Kazimierza Wielkiego 1

• Kościół św. Jadwigi Królowej, Gorlice, ul. Ariańska 4

• Kościół św. Jana Pawła II, Warszawa, ul. Obrońców Tobruku 48

• Kościół św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, Warszawa, ul. Deotymy 41

• Kościół św. Maksymiliana Kolbego, Toruń, ul. Kardynała Stefana Wyszyń­skiego 7

• Kościół św. Rocha, Białystok, ul. Księ­dza A. Abramowicza 1

• Sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia, Skarżysko-Kamienna, ul. Wileńska 33

Zobacz całą zawartość numeru ►

Autorzy tekstów, S. Aleksandra, Miesięcznik, Numer archiwalny, 2018nr09, Z cyklu:, Rozmaitości, Teksty polecane