Będziesz wielki
Spraw, bym Cię usłyszała i zrozumiała, że chcesz, bym była wielka.
zdjęcie: Chris Wittwer
2013-12-12
II Rok czytań
Mt 11,11-15
W dzisiejszej Ewangelii Jezus pragnie powiedzieć nam coś szczególnie ważnego. Właściwie jest tak zawsze, kiedy rozpoczyna równie uroczyście, od słów: „Zaprawdę, powiadam wam”. Bo słowo „zaprawdę” w języku greckim oznacza „amen”. Czyli już na wstępie Jezus niejako stawia swoją „pieczątkę” na tym, co chce powiedzieć.
A mówi coś niesamowitego, coś co zdaje się burzyć naturalny, uznany przez świat porządek. Bo czyż nie jest zrozumiałe to, że z rozmaitych powodów jedni są ważniejsi od drugich, niektórzy cieszą się światową sławą, podczas, gdy o innych nikt nie słyszał, jedni mogą sobie pozwolić na więcej, innych ściga się za najmniejsze uchybienie, jedni osiągnęli sukces, kiedy drudzy zaledwie wegetują z dnia na dzień? Tak już jest. Tak właśnie jest ten świat urządzony.
I nagle Jezus, choć przyznaje, że wśród ludzi nie ma większego niż Jan Chrzciciel, burzy ten ludzki porządek, zastępując go porządkiem Bożym. „Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on” – mówi. Tylko czy to sprawiedliwe? Przecież Jan rzeczywiście zasługuje na uznanie. Wszak Jezus Sam powiedział o nim, że jest Eliaszem, który ma przyjść przed Mesjaszem. Więc czemu teraz twierdzi, że w Królestwie Bożym najmniejszy jest większy od Jana Chrzciciela?
Jezus chce w ten sposób podkreślić absolutną nowość prawa, które obowiązuje w Królestwie Jego Ojca. To prawo mówi, że wszyscy są równie wielcy dzięki godności, jaką posiadają Boże dzieci. Chrystus pragnie dla nas tej wielkości. Oczekuje, że bez zwłoki podejmiemy trud, uczynimy wysiłek, aby jak najszybciej zdobyć Królestwo Jego Ojca. Chce, byśmy w tej kwestii postępowali jak „gwałtownicy”. Nadaje temu niepopularnemu dziś słowu wymiar pozytywny. Bo „Boży gwałtownik” jest człowiekiem niecierpliwym, który pragnie szybkiego zjednoczenia z Bogiem nawet za cenę wielu ofiar, poświęcenia własnej wygody, czy tego, co inni uważają za należne im dobra lub zaszczyty. To człowiek, który podejmuje „walkę” i nie ustaje we wzrastaniu do świętości.
„Kto ma uszy, niechaj słucha” – mówi nasz Pan. Spraw Jezu, bym Cię usłyszała i zrozumiała, że chcesz, bym była wielka.
