Upomnienie
Niech nasze upominanie będzie w nastroju pokoju myśli i duszy. Słowa niech nie odbiegają od serca, które kazało je wypowiedzieć.
zdjęcie: Loft Gallery
2020-08-01
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mt 14, 1-12
XVII tydzień zwykły
Niestety, źle się skończyło upomnienie Heroda. Jan Chrzciciel za prawdę przypłacił życiem. A jednak w opinii Jezusa jest największym spośród ludzi.
Pomyślmy, do zadań ludzi posłanych, czyli do ciebie, gdy uczysz, gdy pomagasz szukać Boga, gdy troszczysz się o życie w łasce, do zasadniczych obowiązków należy przypominanie o rzeczach naprawdę ważnych. Niech to będą słowa proste, jasne, ale ciepłe. Niech nasze upominanie będzie w nastroju pokoju myśli i duszy. Słowa niech nie odbiegają od serca, które kazało je wypowiedzieć. Ileż lęków kryje się w sercach ludzi, którym Bóg przysłał Dobrą Nowinę.
Każde dobro, które wydaje owoc, ma własny czas, inną porę dojrzewania. Nie przyspieszajmy czasu łaski, której dawcą jest Bóg. Z jakim delikatnym czekaniem trzeba położyć nadzieję, przynieść pokój, gdy nadzieja i pokój już latami nie gościły w tym domu?
Służmy w prostocie, a Pan da czas spotkania.
