Drodzy chorzy - czerwiec 2012
2013-06-06
Minął Okres Wielkanocny, czas szczególnej radości z obecności pośród nas Jezusa Zmartwychwstałego. Mamy to szczęście, że Jezus – jak Sam nas zapewnił – jest z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata (Mt 28,20). To zapewnienie Jezusa prowadzi nas do Wielkiej Tajemnicy Wiary – Jego realnej obecności w Eucharystii. Jezusa ukrytego pod postaciami Chleba i Wina uwielbiamy szczególnie w Uroczystości Bożego Ciała, która jest okazją do publicznego wyznania wiary. Ta Uroczystość, obchodzona zawsze 60 dni po Wielkanocy i zawsze w czwartek na pamiątkę Wielkiego Czwartku, zainspirowała nas do podjęcia w czerwcowym numerze „Apostolstwa Chorych” tematyki dotyczącej Eucharystii i nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej. Jak z pewnością zauważyliście, Drodzy Chorzy, tematyka ta wyraźnie koresponduje z tą podjętą w kwietniowym numerze naszego miesięcznika i uzupełnia ją o ważny element, jakim jest służba chorym pełniona przez osoby świeckie.
Nadzwyczajni szafarze są sługami ukrytej obecności. Obecności Żywego Boga pośród Swego ludu. Ich podstawowym zadaniem jest – obok rozdzielania Komunii podczas Mszy Świętej – zanoszenie Jezusa Eucharystycznego do tych członków Ludu Bożego, którzy chorują i cierpią. Ich posługa jest w tym względzie nieocenionym bogactwem dla całej wspólnoty Kościoła i praktyczną pomocą w zakresie parafialnego duszpasterstwa, zwłaszcza w niedzielę. To w tym dniu, kiedy kapłani są bardziej zajęci pracą duszpasterską w kościele parafialnym, nadzwyczajni szafarze spieszą z pomocą chorym, którzy pozostają w domach. W całej Polsce wciąż przybywa nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej, co z pewnością jest wyrazem odpowiedzialności całej wspólnoty Kościoła za swoich najbardziej potrzebujących członków. Mam wyjątkową okazję, by podziękować w tym miejscu wszystkim nadzwyczajnym szafarzom Komunii Świętej, a także ich małżonkom za otwartość serca i hojność w odpowiadaniu Bogu na Jego natchnienia.
Wierzę, że Wy Drodzy Chorzy, którzy doświadczacie dobroci i miłości świeckich szafarzy w Swoich domach, odczytujecie w ich osobach gesty troskliwości samego Boga, przez którego jesteście szczególnie umiłowani. Wierzę również, że pamiętacie w Swoich modlitwach o tych, którzy Wam służą oraz, że Swoje cierpienia składacie w ofierze Bogu we wszystkich ich intencjach. Jezus zmartwychwstał i żyje pośród nas! On oddaje się człowiekowi na Pokarm i dba, by tego Pokarmu nigdy nikomu nie zabrakło. Niech Ten, który jest Chlebem Życia, sprawi, byśmy w naszej codzienności potrafili i chcieli pomnażać miłość, podobnie jak On rozmnożył chleb i ryby, karmiąc tłumy do syta.
ks. Wojciech Bartoszek
Krajowy Duszpasterz Apostolstwa Chorych
