Prelegenci konferencji

 

PRELEGENTAMI KONFERENCJI BĘDĄ:

Ks. prof. dr hab. Marian Machinek – ur. 1960, prezbiter katolicki, członek Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny (MSF), profesor nauk teologicznych, kierownik Katedry Teologii Moralnej i Nauk o Rodzinie na Wydziale Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, członek Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk, od 2014 roku redaktor naczelny czasopisma „Studia Nauk Teologicznych”, przewodniczący Stowarzyszenia Teologów Moralistów (w latach 2013-2019 oraz 2022-2025). Obszary badawcze: wybrane zagadnienia bioetyczne u początku i kresu ludzkiego życia, etos biblijny, zagadnienie sumienia, elementy antropologii teologiczno-moralnej, zagadnienia etyczne małżeństwa i rodziny. Autor 8 monografii (w tym „Spór o status ludzkiego embrionu”, Wyd. UWM, Olsztyn 2007 oraz „Nowy tęczowy świat. Próba diagnozy”, Wyd. Bernardinum, Pelplin 2021), redaktor lub współredaktor 6 prac zbiorowych, autor ponad 180 artykułów naukowych oraz wielu felietonów (https://machinek.pl) i komentarzy do czytań biblijnych.

Streszczenie wykładu: Osiągnięcia współczesnej medycyny w łagodzeniu bolesnych i przykrych dolegliwości poważnych schorzeń są bezspornie imponujące. Jednak zachowanie życia aż do późnej starości przyniosło także nowe postacie dotkliwego cierpienia, na które trudno znaleźć środki zaradcze. Ostatecznie odwieczne pytania, o które potrafi rozbić się zaufanie wielu ludzi do Boga, pozostają nadal aktualne: dlaczego cierpienie, jaki może mieć ono sens? Celem przedłożenia będzie teologiczna refleksja nad tymi pytaniami w kontekście współczesnych prób rozwiązania problemu cierpienia.

Ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk – ur. 1955, profesor zwyczajny KUL. Kierownik Katedry Teologii Biblijnej Nowego Testamentu i Proforystyki w Instytucie Nauk Biblijnych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. W 2009 roku papież Benedykt XVI powołał go do Papieskiej Komisji Biblijnej, w której reprezentował biblistykę Europy Wschodniej (2009-2019). Pracował w niej nad dokumentami: „Natchnienie i prawda Pisma Świętego. Słowo, które od Boga pochodzi i mówi o Bogu, aby zbawić świat” (2014) oraz „Czym jest człowiek? (Ps 8, 5). Zarys antropologii biblijnej” (2019). Autor wielu artykułów naukowych i monografii, m.in.: „Kościół Syna Bożego. Studium eklezjologii czwartej Ewangelii” (2012), „Natchnienie. Prawda. Zbawienie” (2020). W roku 2005 wystąpił do Konferencji Episkopatu Polski z inicjatywą powołania Dzieła Biblijnego im. św. Jana Pawła II. W latach 2013-2023 pełnił funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Biblistów Polskich. W roku 2012 założył Telewizyjny Uniwersytet Biblijny. W Uniwersytecie tym bibliści zorganizowani w pięciu katedrach, prowadzą w TV Trwam wykłady ze Starego i Nowego Testamentu.

Streszczenie wykładu: Temat ofiary kojarzymy z wyrzeczeniem, cierpieniem i śmiercią. Te doświadczenia budzą w człowieku zrozumiały opór i lęk. Rodzą się liczne pytania. Czy musiały one być udziałem wcielonego Syna Bożego – Jezusa Chrystusa? Czy to Bóg Ojciec, który Go posłał na świat, nałożył na Niego tę srogą konieczność? Co więcej, uczynił to dla uśmierzenia swego Boskiego gniewu na grzeszników – jak często słyszymy w niektórych sformułowaniach? A może były one owocem działania ludzi, wynikającym z ich złej woli względem Niego lub błędnego odczytania Jego posłannictwa? I wtedy nie miałyby żadnego sensu ani znaczenia dla nikogo z ludzi, których wcielony Syn Boży „nie wstydzi się nazywać swoimi braćmi” i siostrami (por. Hbr 2, 11-12). A jeżeli należą do historii zbawienia, to jaki mają związek z Bogiem, który jest Miłością i z miłością Syna Bożego do ludzi? Dzięki czemu Ofiara wcielonego Syna Bożego – Jezusa Chrystusa wpisuje się w Boży plan zbawienia świata i jest w nim wydarzeniem centralnym i finalnym zarazem?

Ks. dr hab. Dariusz Krok, prof. UO – kapłan diecezji opolskiej, pracownik naukowy Instytutu Psychologii Uniwersytetu Opolskiego; dr hab. nauk teologicznych (2010), dr hab. nauk społecznych w zakresie psychologii (2019). Kierownik Katedry Psychologii Zdrowia i Jakości Życia w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Opolskiego. W swoich badaniach zajmuje się psychologią jakości życia, psychologią zdrowia, psychologią osobowości i psychologią religii. Autor kilku książek oraz ponad 150 artykułów z dziedziny psychologii i teologii wydrukowanych w recenzowanych czasopismach zagranicznych i krajowych. Należy do kilku towarzystw naukowych zagranicznych i polskich oraz jest członkiem redakcji kilku czasopism zagranicznych i polskich. Odbył staż naukowy w ramach Visiting Fellowship w University of London i Palacky University oraz prowadził wykłady w ramach programu Erasmus+ w Anglii, Belgii, Słowacji i Czechach. W najnowszych rankingach najbardziej wpływowych naukowców na świecie (opublikowanych przez Uniwersytet Stanforda i wydawnictwo Elsevier) znalazł się wśród naukowców uwzględnionych w kategorii „osiągnięć naukowych” za rok 2022, 2023 i 2024.

Streszczenie wykładu: Psychologia zdrowia stanowi istotne wsparcie w doświadczeniu cierpienia i choroby, ponieważ pomaga zrozumieć i radzić sobie z poznawczymi, emocjonalnymi i społecznymi aspektami związanymi z chorobą. Bazując na psychologicznych modelach zdrowia, wspiera w budowaniu optymalnego podejścia do leczenia, motywując do zmian myślenia o swojej chorobie i aktualnym stylu życia oraz pomaga w integracji choroby z codziennym funkcjonowaniem. Psychologia zdrowia umożliwia także pacjentom bardziej konstruktywne radzenie sobie ze stresem, lękiem oraz trudnościami emocjonalnymi, które często towarzyszą procesowi choroby. Dzięki temu pacjenci mogą poprawić swoją jakość życia, uzyskać większą kontrolę nad stanem zdrowia i doświadczyć silniejszego wsparcia emocjonalnego w trudnych chwilach.

Ks. dr hab. Robert Skrzypczak – ur. 1964, dr hab. teologii, profesor Akademii Katolickiej w Warszawie, magister psychologii klinicznej w Uniwersytecie Wrocławskim. Odbył staż naukowy w Instytucie Filozofii Współczesnej Uniwersytetu Ca’Foscari w Wenecji, wykładał w Italii i w USA. Członek Rady Naukowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego, Rady Naukowej Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie, Rady Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego, Zarządu Stowarzyszenia Naukowego „Personalizm” w Lublinie oraz Stowarzyszenia Filozoficznego Luigi Stefaniniego w Treviso (Włochy). Zajmuje się personalizmem włoskim, Soborem Watykańskim II, eklezjologią i antropologią teologiczną. Stały felietonista „Gościa Niedzielnego”, tłumacz, redaktor, duszpasterz. Autor kilkunastu książek, m. in.: „Osoba i misja” (2005), „Filozofia i teologia osoby” (2013), monografii „Karol Wojtyła na Soborze Watykańskim II” (2011, 2020), „Ogień w Kościele” (2021), „Między Chrystusem a antychrystem” (2022) oraz „Chrześcijanin na rozdrożu” (2023). Ostatnio opublikował: „Nadchodzą barbarzyńcy” (2024) oraz „Wspaniałość chrześcijaństwa” (2025). Wyróżniony nagrodą „Totus” (2013) za propagowanie nauczania św. Jana Pawła II, statuetką „Tulipany Życia” (2016) przyznawaną przez Kapitułę Narodowego Dnia Życia oraz Medalem św. Edyty Stein (2017).

Streszczenie wykładu: W swoim wystąpieniu ks. Skrzypczak skoncentruje się na chrześcijańskiej interpretacji cierpienia. Cierpienie samo w sobie nie ma sensu, wręcz niejednokrotnie kwestionuje sens tego, co robimy lub przeżywany. Tymczasem w połączeniu z tajemnicą paschalną męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa nabiera niezwykłej mocy łączącej człowieka z kochającym Zbawicielem. Niejeden człowiek przekonał się o tym w kontekście własnej choroby bądź towarzyszenia bliskim osobom poddanym cierpieniu. Są tacy, którzy w człowieku cierpiącym wyczuwają obecność Boga, są też i tacy, którzy przeżywają własną udrękę jako wiążącą się z poczuciem wyróżnienia, możliwość „goszczenia” we własnym ciele męki Jezusa. W takich przypadkach sprawdza się to, co powiedział papież Benedykt XVI, że kto wierzy, widzi więcej.

Ks. dr hab. Radoslav Lojan – profesor nadzwyczajny w Wydziale Nauk Społecznych Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu w Rużomberku. Wykłada teologię moralną, etykę i bioetykę. Ukończył studia w Wydziale Teologicznym w Koszycach. W 2006 roku uzyskał licencjat z etyki i bioetyki w Uniwersytecie św. Pawła w Ottawie w Kanadzie, a w 2012 roku obronił w tym samym Uniwersytecie rozprawę doktorską dotyczącą współczesnej bioetyki w opiece paliatywnej. Jest członkiem kilku towarzystw i instytutów teologicznych i bioetycznych. Pełni funkcję dziekana Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu w Rużomberku. Jest członkiem Zarządu Podkomisji ds. Bioetyki Konferencji Episkopatu Słowacji.

Streszczenie wykładu: Specyfika chrześcijańskiej pracy z osobami umierającymi polega na pomaganiu im w akceptacji nieuniknionej rzeczywistości, w pogodzeniu się z nią – nie tylko w akceptacji, ale także w pojednaniu z tym, co nadchodzi – w wierze w życie wieczne. Wraz z osobami umierającymi i ich bliskimi staramy się dostrzec, oprócz rzeczywistości „końca”, elementy pozytywnego oczekiwania na wpływ wiary. Prezentacja poświęcona będzie duszpasterstwu chorych na Słowacji, zarówno w placówkach służby zdrowia, jak i w parafiach archidiecezji koszyckiej. Jednocześnie autor zachęci do duszpasterskiego i sakramentalnego towarzyszenia umierającym. Towarzysząc chorym i umierającym, jesteśmy w stanie pomóc im odkryć sens cierpienia, który może wiązać się z krzyżem Jezusa oraz z tym, co czynią członkowie różnych placówek opieki paliatywnej i stowarzyszeń, takich jak Apostolstwo Chorych.

Hanna Paszko – emerytowana pielęgniarka. Autorka artykułów poświęconych tematom etyki zawodowej, klauzuli sumienia i godności człowieka. Autorka książek: „Dobroć mieszka w sercu” i „Nadzieja w ludzkim cierpieniu”.

Streszczenie wykładu: Znaczenie modlitwy wspierającej w chorobie, cierpieniu i umieraniu. Humanitarna opieka terminalna oraz godne warunki umierania. Akceptacja śmierci w pełnym zawierzeniu Opatrzności Bożej. Czym jest „godne umieranie” we współczesnym świecie? Dlaczego do umierającego człowieka należy przybliżać się z pokorą w sercu, roztropnością, taktownym towarzyszeniem i modlitewną wdzięcznością? Powoli, delikatnie, jakby na palcach. Świadectwo doświadczenia oraz własne obserwacje.

Prof. dr hab. n. med. Edward Wylęgała – okulista, profesor medycyny, kierownik Katedry i Kliniki Okulistyki Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Szpitalu Kolejowym w Katowicach oraz Prorektor ds. Rozwoju i Transferu Technologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego; Visiting Professor w Hebei Provincial Eye Hospital w Xingtai (Chiny) oraz Uniwersytetu w Messynie. Członek wielu towarzystw naukowych. Stypendysta Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej w Rzymie. Kształcił się we Włoszech pod kierunkiem prof. F. Trimarchiego (Uniwersytet w Pavii). Autor ponad 250 recenzowanych publikacji oraz 21 książek. Doświadczony chirurg przedniego i tylnego odcinka oka. Wykonał ponad 3000 przeszczepów rogówki. Jego głównym zainteresowaniem chirurgicznym jest transplantologia, w tym przeszczepy rogówki i rekonstrukcje powierzchni oka. Wyszkolił 30 mikrochirurgów i był promotorem 27 przewodów doktorskich. Laureat Achievement Award American Academy of Ophthalmology. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2025 roku obchodzi 40-lecie pracy zawodowej.

Streszczenie wykładu: Prof. Edward Wylęgała przedstawi osiągnięcia śląskiej transplantologii. Zapyta, czy przeszczep serca, szpiku kostnego, wątroby oraz łączony przeszczep serca i płuc mogą dziś stać się nie tylko ratunkiem, ale i odpowiedzią medycyny na cierpienie. Pokaże, jak interdyscyplinarne zespoły Śląska budowały te sukcesy – także w pediatrii – oraz jakie niosą one konsekwencje dla pacjentów, od kwalifikacji po opiekę odległą. Podkreśli również znaczenie przeszczepów w okulistyce ratujących wzrok, w tym przeszczepów rogówki i komórek macierzystych rąbka, przywracających pacjentom widzenie.

Prof. dr hab. n. med. Małgorzata Krajnik – lekarz, specjalista chorób wewnętrznych i medycyny paliatywnej, kierownik Katedry Opieki Paliatywnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy (CM UMK). Wykładowca studiów podyplomowych z psychoonkologii w Uniwersytecie SWPS w Warszawie i we Wrocławiu. Była współprzewodniczącą i współzałożycielką (razem z ks. prof. Wojciechem Bołozem) Polskiej Grupy Roboczej ds. Problemów Etycznych Końca Życia. Współzałożycielka i Prezes Polskiego Towarzystwa Opieki Duchowej w Medycynie.

Streszczenie wykładu: Opieka nad umierającym powinna być ukierunkowana na potrzeby fizyczne, psychiczne, społeczne i duchowe chorego oraz na udzielanie wsparcia osobom bliskim. Badania oparte na towarzyszeniu umierającym przybliżają nas do lepszego rozumienia języka umierających i ich przeżyć. Ogromne znaczenie ma udzielanie wsparcia osobom bliskim, w tym pomoc w mierzeniu się z ich obawami, a także w uświadomieniu sobie tego, co może dziać się z umierającym. Zaczyna się na nowo dostrzegać to, że umieranie powinno być rozumiane bardziej jako proces duchowy i relacyjny.

Ks. Eric van Teijlingen – studiował historię i prawo międzynarodowe na Uniwersytecie w Lejdzie. Po praktyce prawniczej w Naczelnym Sądzie Administracyjnym, w Ministerstwie Finansów oraz w Urzędzie Skarbowym wyjechał w 2001 roku do Rzymu, aby ze skierowaniem od diecezji Haarlem-Amsterdam studiować filozofię i teologię w Papieskim Seminarium Collegio Beda, w Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) oraz w Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Święcenia kapłańskie przyjął 21 maja 2005 roku. Pełnił funkcję wikariusza i proboszcza w parafiach Langedijk, Heemstede, Wormerveer, Volendam i Amsterdamie (centrum i południe). W latach 2017-2025 pełnił również funkcję asystenta kościelnego w centrum opieki Zorgcirkel w Edam i Volendam. Jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Samen Kerk”, pisma diecezji Haarlem-Amsterdam oraz delegatem biskupim ds. pielgrzymek, ekumenizmu i Roku Świętego 2025. Od 1988 roku uczestniczy w pielgrzymkach do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych w Kevelaer (Niemcy), a od 2009 roku pełni funkcję kierownika duchowego corocznej pielgrzymki diecezji Haarlem do Kevelaer. Od 2015 roku jest członkiem Zarządu holenderskiego Apostolstwa Chorych, a od 2021 roku również jego moderatorem. Od 2014 roku prowadzi w Radiu Maria Nederland comiesięczną audycję radiową dla chorych „Vonken van Hoop” (Iskry Nadziei).

Streszczenie wykładu: Ksiądz Eric van Teijlingen wskaże, że Apostolstwo Chorych powstało w diecezji Haarlem-Amsderdam, z którą sam jest związany. Zwróci uwagę na aktualność Apostolstwa we współczesnym społeczeństwie i dostarczy nowych motywacji do jego rozwoju.

Dr hab. Dominik Opatrný – jest świeckim teologiem moralistą, żonaty. W latach 2015-2020 pracował jako duchowy doradca w Szpitalu Uniwersyteckim w Ołomuńcu. Obecnie pełni funkcję prodziekana ds. współpracy z zagranicą Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu.

Streszczenie wykładu: Autor przedstawi obecną debatę na temat eutanazji w Republice Czeskiej, koncentrując się na niedawnych inicjatywach legislacyjnych, mających na celu jej legalizację. Przeanalizuje filozoficzny, medyczny i teologiczny wymiar dyskursu, ze szczególnym uwzględnieniem kluczowych postaci publicznych aktywnie kształtujących dyskusję. Analiza będzie osadzona w szerszym kontekście roli i statusu religii w społeczeństwie czeskim, które nadal należy do najbardziej zsekularyzowanych w Europie.

 

 

Autorzy tekstów, Najnowsze, bieżące