Różany ogród

Szkoła modlitwy: Święty Ludwik Maria Grignion de Monfort już przed wiekami zachęcał wszystkich, by odmawiali Różaniec. Także dzisiaj każdy z nas jest zaproszony do niezwykłego ogrodu róż.

Nazwa Różaniec pochodzi od łacińskiego słowa rosarium, które dosłownie oznacza ogród różany. Legenda związana ze Świętym Dominikiem głosi, że modląc się do Maryi, za każdym razem ozdabiał Jej skroń kwiatem róży. Także nasze modlitwy skierowane do Maryi są koronowaniem Jej na Królową.

zdjęcie: sxc.hu

2013-06-06

Chciałbym podziękować Tobie, Siostro i Bracie za modlitwę różańcową, którą zapewne codziennie odmawiasz. Jest to niezwykły dar, który w połączeniu z ofiarą cierpienia przynosi wielki owoc duchowy dla całego Kościoła. Proponuję, abyśmy dzisiaj podążyli drogą wyznaczoną przez bł. Jana Pawła II, który na początku swojego pontyfikatu zawierzył siebie oraz cały Kościół Matce Najświętszej. Wezwanie Totus Tuus zaczerpnął z nauczania pewnego Świętego żyjącego we Francji na przełomie XVII/XVIII wieku – Ludwika Marii Grignion de Montfort. Będąc pod wpływem jego duchowości, napisał w 2002 roku List Apostolski „Rosarium Virginis Mariae”, w którym zaproponował kolejną część Różańca – tajemnice światła. Chciałbym dzisiaj powrócić do nauczania Świętego Ludwika de Montfort, który w bardzo prostych i symbolicznych słowach ukazuje wielką wartość Nabożeństwa Różańcowego. Święty Ludwik proponuje odmawianie Różańca wszystkim wiernym, niezależnie od ich postępu duchowego. Dla niego ważne jest to, że poprzez Różaniec wszyscy będą mogli osiągnąć wielką świętość.

"Dusze pobożne i oświecone przez Ducha Świętego – pisze św. Ludwik – nie znajdziecie nic złego w tym, kiedy dam Wam małą różę, którą otrzymaliśmy z Nieba. Ona pragnie zapuścić korzenie w ogrodzie Waszej duszy. Nie przeszkodzi ona we wzroście pachnących kwiatów Waszej kontemplacji. Wy, którzy postępujecie na duchowej drodze, dobrze mnie posłuchajcie: tą różą jest sam Jezus i Maryja w życiu, śmierci oraz w Wieczności.

Zielone liście tej róży oznaczają tajemnice radosne życia Zbawiciela i Jego Matki, kolce – bolesne, kwiaty – chwalebne. Róże w pączkach są dzieciństwem Jezusa i Maryi, róże otwierające się ukazują Jezusa i Maryję w ich cierpieniach, natomiast róże w pełni rozwinięte wskazują na chwałę i zwycięstwo Jezusa i Maryi. Róża napawa radością przez swoją piękność: to Jezus i Maryja w tajemnicach radosnych, róża kłuje kolcami: to Jezus i Maryja w tajemnicach bolesnych, raduje swoją słodyczą przez swój zapach: oto Chrystus i Matka Boża w tajemnicach chwalebnych.

Nie pogardzajcie więc moją rośliną, zasadźcie ją w Waszych duszach podejmując postanowienie odmawiania Różańca. Uprawiajcie tę roślinę i podlewajcie ją, odmawiając wiernie każdego dnia Różaniec i czyniąc dobre dzieła, a zobaczycie, że to ziarno tak małe obecnie, które padło na glebę Waszej duszy, stanie się wnet wielkim drzewem. Na nim ptaki powietrzne – to znaczy dusze przeznaczone i wzniesione do kontemplacji – uwiją sobie wkrótce gniazdo, aby przebywać w cieniu liści. Wzniesione wysoko będą także ochronione od ziemskich bestii. W końcu będąc tak wysoko, otrzymają delikatny pokarm – owoc, którym jest sam Jezus, któremu niech będzie chwała i cześć przez wszystkie wieki wieków.

Amen.

Miesięcznik, Numer archiwalny, 2012-nr-10, Z cyklu:, Modlitwy czas

nd pn wt śr cz pt sb

25

26

27

28

29

1

2

3

4

5

6

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

1

2

3

4

5

6

Dzisiaj: 29.03.2024