«Panie, do kogo pójdziemy?»
Jeśli odrzucimy Chrystusa, który jest Życiem, to cóż nam pozostanie? Nie bądźmy więc piewcami śmierci, lecz Życia, które ofiaruje nam nasz zmartwychwstały Pan.
2019-05-11
Rozważanie do fragmentu Ewangelii
J 6, 55. 60-69
III Tydzień po Wielkanocy
Dzisiejsza Ewangelia przywołuje słowa Jezusa, które część Jego słuchaczy komentowało z oburzeniem, twierdząc: „twarda jest ta mowa”. W konsekwencji wielu z nich opuściło Jezusa.. Czasem bywało jeszcze gorzej – wypędzano Go ze swoich miast, a niekiedy nawet chciano Jezusa kamienować. Zresztą nie tylko Jego ziomkowie poczuli się zgorszeni słowami: «Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem». Niewłaściwe rozumienie tych słów sprawiało, że Rzymianie oskarżali chrześcijan o kanibalizm, co stało się jednym z pretekstów do nasilających się prześladowań młodego Kościoła.
Zresztą i dziś nie brak w świecie dowodów na dość powszechny brak zrozumienia tej kwestii. Także i dziś, po wielu wiekach sprawowania Mszy świętych, których zwieńczeniem jest Uczta Eucharystyczna, sporo ludzi staje przed tymi słowami z niedowierzaniem i bezradnością. Tak zwane „racjonalne myślenie” każe człowiekowi odrzucać prawdę i wiarę w sens Jezusowych słów. Dlaczego tak trudno przyjąć tę prawdę? Może dlatego, że za bardzo koncentrujemy się wokół samej materii chleba i chcielibyśmy na własne oczy zobaczyć i „dotknąć” w nim Jezusa?
„To Duch daje życie; ciało na nic się nie zda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem”. Tak, mają trochę racji ci, którzy twierdzą, że twarda jest ta mowa. Ale jeśli ją odrzucimy, to odrzucimy Chrystusa, a jeśli odrzucimy Chrystusa, który jest Życiem, to cóż nam pozostanie? Nie bądźmy więc piewcami śmierci, lecz Życia, które ofiaruje nam nasz zmartwychwstały Pan.
Powtarzajmy więc każdego dnia za Szymonem Piotrem: «Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Świętym Bożym».
